vrijdag 20 november 2015

Nakasendo - de pleisterplaatsen langs de de oude postweg


In de Edo periode (1603-1868) liepen er verschillende belangrijke verbindingswegen door Japan, met vele "checkpoints" en pleisterplaatsen erlangs. De Nakasendo was er een van, de verbinding tussen Kyoto en Edo (het huidige Tokio). Vele hoge magistraten en leenheren (daimyo) reisden hierlangs naar en van Kyoto. Een stuk of drie belangrijke pleisterplaatsen zijn nog bewaard gebleven in min of meer oorspronkelijke vorm - je waant je in het oude Japan. Rechts het station van Naraijuku - een beschermd stadsgezicht.




Links de oude huizen van Naraijuku langs de nu geasfalteerde Nakasendo. Vanuit Matsumoto is Narai gemakkelijk te bereiken per trein, en het is het beste om eerst deze plaats te bezoeken en daarna de twee andere pleisterplaatsen, Tsumago en Magome. Vanuit Naraijuku kun je bovendien een mooie wandeling maken langs de Torii pas, naar de pleisterplaats Yabuhara. Dit werd vroeger beschouwd als het moeilijkste deel van de postweg. De route is 6 km lang en de uitzichten zijn mooi, op onder andere de vulkaan Ontake - die vorig jaar uitbarstte. Langs de weg liggen stenen met daarop gedichten gegraveerd, van onder anderen Matsuo Basho.
Het is herfst, overal bij de huizen staan chrysanten.
Kenmerkend zijn de overhangende dakbalken.
De poort van Taihoji tempel; op de begraafplaats naast de tempel staat een hoofd-loos Maria beeld,
dat in het begin van de vijftiger jaren van de vorige eeuw werd opgegraven; het werd waarschijnlijk aanbeden door de zgn "verborgen christenen" in de regio.
Er zijn in Naraijuku verschillende musea en oude huizen te bezichtigen, dit is een gedeelte van het interieur van de Kamidonya - het huis van een belangrijke handelaar, die verantwoordelijk was voor  bevoorrading en onderdak van de reizigers langs de Nakasendo. Het huis stamt uit de Edo periode. Het houtsnijwerk boven de schuiframen, de "ranma", liet licht door en zorgde voor schaduwen in de vorm van de voorstelling op de muren binnenshuis.
Een scherm zoals dat stond in het winkelgedeelte van het huis.
Een prachtige lantaarn boven de veranda - waardoor de mooie tuin 's avonds werd verlicht.
Lakwerk is een belangrijk product van de streek - veel souvenirwinkels verkopen het in verschillende kwaliteiten.
De Kiso Ohashi, de grote Kiso-brug, over de rivier de Narai; gemaakt van Japanse cipressen van meer dan 300 jaar oud.
Aan het einde van de dag wacht een echte ontdekking, de ryokan Echigoya.
Terwijl ik mopperig - ik was al een paar keer fout gelopen - mijn koffertje door de nu lege straat van het dorpje trek, hoor ik ineens een stem: hier moet u zijn! Meneer Nagai staat met een grote lach op zijn gezicht in de ingang van zijn ryokan. Hij verwelkomt me en brengt me naar mijn kamer.
Via de "vestibule". Boven in de balken liggen de Japanse paraplus en links op de verhoging staat de oude lantaarn met de naam "Echigoya".
De "lobby"met de houten trap naar de gastenkamer op de eerste verdieping.
Ik slaap in de kamer in het achterhuis, op de begane grond, via een houten veranda te bereiken.
Mijn kamer - nog geheel in de oude Edo-stijl. Dit etablissement is al 220 jaar ononderbroken in gebruik als herberg en het is met veel liefde voor de oude materialen onderhouden. Links boven in de muur twee kleine schuifdeurtjes voor een bergruimte.
De schilderingen op de schuifdeuren zijn uit de Edo-periode en heel elegant.
Meneer Nagai kookt zelf en dient het diner op. De gasten worden hier enorm in de watten gelegd, je krijgt het gevoel dat de wereld alleen om jou draait en dat de herberg speciaal voor jou is gebouwd.
Het diner - licht en zonder karper en iwana, de twee zoetwatervissen die hier in de regio in ryokan worden geserveerd en die van mij niet hoeven. Van de heer Nagai dus kennelijk ook niet. Wat een opluchting.
De chawan-mushi eiercustard, een van mijn favoriete Japanse liflafjes.
Voor het ontbijt is er een soort theeceremonie. De heer Nagai jongleert met kopje en pot die worden voorverwarmd, laat de thee goed trekken en dan komt er een donkergroen drankje - een superthee, met een geweldige, ronde smaak zonder enige bittere ondertoon. Je voelt je lichaam van binnen wakker worden. Klaar om naar de volgende pleisterplaats te vertrekken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten