Nakasendo - Tsumago

Tsumago is de volgende pleisterplaats aan de Nakasendo. Het heeft prachtige huizen met latten-gevels van mooi bruin hout. De heer Goto van het internet café maakt 's morgens vroeg zijn zaak open.

Nakasendo - de pleisterplaatsen langs de de oude postweg

In de Edo periode (1603-1868) liepen er verschillende belangrijke verbindingswegen door Japan, met vele "checkpoints" en pleisterplaatsen erlangs. De Nakasendo was er een van, de verbinding tussen Kyoto en Edo (het huidige Tokio). Vele hoge magistraten en leenheren (daimyo) reisden hierlangs naar en van Kyoto. Een stuk of drie belangrijke pleisterplaatsen zijn nog bewaard gebleven in min of meer oorspronkelijke vorm - je waant je in het oude Japan. Rechts het station van Naraijuku - een beschermd stadsgezicht.

Matsumoto

Kosmopolitisch Matsumoto is de tweede grote stad van de prefectuur Nagano. Vanuit deze stad kun je veel interessante kanten uit: de Japanse Alpen, Takayama, de oude postweg Nakasendo die door het dal van de Kiso rivier loopt. En de stad heeft een schitterend kasteel, een van de vier zogeheten "National Treasures" van Japan. Ik blijf een dag in Matsumoto, op doorreis naar de Nakasendo.

Obuse

Op 17 november reis ik vanuit Tokio naar Nagano met de nieuwe Shinkansen (in maart 2015 is de lijn geopend) die als eindpunt Kanazawa heeft. Vanuit Nagano ga ik naar het plaatsje Obuse - oud maar mooi. De trein arriveert in Nagano om ongeveer 12.00 uur - lunchtijd. De zakenlieden die hier uitstappen, springen en masse op de kiosk af die op het perron staat en die de beroemde Shinshu soba serveert.

Internet - Stay Connected in Japan

Japan, synoniem met digitalisering, toch...? Ja, maar het systeem werkt anders dan in Europa. Misschien hoef je op reis minder "connected" te zijn,  toch kan het hinderlijk zijn als je op geen enkele manier je telefoon of computer kunt koppelen met de WiFi in je hotel. Tijdens mijn reis deze keer heb ik kennis gemaakt met Ninja WiFi - perfect internet en 10% korting via deze link! Lees hieronder verder.

Hagi - keramiek

In Hagi vind je overal keramiekwinkels; en ook bij de antiquairs is Hagiyaki te koop. Meestal heeft het lichte kleuren: beige, wit, roze, lichtblauw en schakeringen daarvan. Dit is een beetje een atypische pot, met dat krimp-glazuur. Hagi wordt veel gebruikt in de theeceremonie, het is zeer gewild in heel Japan.

Hagi is anders

Hagi (Yamaguchi pref.) op 26 en 27 oktober - een stad waar je de tijd voor moet nemen. Historisch en cultureel is het van betekenis: in de 19de eeuw heeft het belangrijke figuren voor de modernisering van Japan voortgebracht; in de 16de eeuw zijn de pottenbakkers er neergestreken die Hideyoshi had meegenomen van zijn Koreaanse veldtochten. Zij hebben de keramiek van Hagi groot gemaakt - beroemde theekommen zijn er vandaan gekomen. Rechts het Edoya steegje - een van de mooie lanen waaraan oude huizen liggen; een paar daarvan zijn te bezichtigen.

Een nostalgische rit met de Stoomlocomotief Yamaguchi

Japan houdt van zijn oude stoomlocomotieven. Er rijden er nog altijd een paar (overigens als plezierrit, niet als lijndienst) door het land en een van de bekendste is de stoomlocomotief Yamaguchi die vanaf begin mei tot half november rijdt van Shin Yamaguchi naar het stadje Tsuwano in de prefectuur Shimane. Op 25 oktober rijd ik mee...

Izumo, vergaderplaats van de goden, en Matsue

Tokio Station, 22 oktober - de Sunrise Express is klaar voor vertrek. Een van de beroemde nachttreinen van Japan. Het is moeilijk om een plaats te reserveren voor de Sunrise, maar dankzij een kennis bij het Japanse toeristenbureau, is het gelukt! Omdat de treinen vallen onder JR, kun je met je JR railpas terecht. Voor een slaapplaats of een stoel waarin je horizontaal kunt liggen, moet je extra betalen. Om 22.00 uur vertrekken we, om 10.00 uur de volgende morgen arriveren we in Izumo in Shimane Prefectuur. Het is een trein vol vrolijke passagiers. Iedereen is blij met zijn avontuur en vrienden en familieleden staan uit te wuiven.

Ontspannen in Arima Onsen

Op 20 oktober vertrekken we met de bus vanuit Kochi naar Arima Onsen bij Kobe, een van de oudste spa's in Japan waar we twee dagen zullen blijven. Al in de zevende eeuw werd hij bezocht door keizers. Het is - alweer, nog steeds - prachtig weer.

Kochi - stad

Alweer schitterend weer vandaag. Vanuit de bergen van Tosayama gaan we terug naar  Kochi om een dag je rond te kijken in deze aardige stad met zijn trams. Kochi is een goede uitvalsbasis voor verschillende dagtochten, o.m. naar het naar het strand Katsurahama en het Ino papiermuseum. Vandaag blijven we in de stad en gaan om te beginnen naar het uitzichtpunt op de berg Godaisan. Op de voorgrond de Kokubu rivier en daarachter de Kagami rivier die door de stad stroomt.

Kochi en omgeving

Van 18-22 oktober reis ik in het gezelschap van mijn vrienden H en HJ. We reisden al eerder samen in Kyushu, nu worden het twee dagen Kochi en omgeving en daarna staat Arima Onsen bij Kobe op het programma.

Avondje Kochi

Vanuit Kamikoya en papier weer door naar een stad, Kochi. De hoofdstad van de de zuidelijkste prefectuur van Shikoku, Kochi. Het stationsgebouw is mooi, ontworpen in de stijl van de traditionele Tosa - de oude naam voor Kochi - architectuur, met een rond dak en houten balken. In de hal zie ik dat ook hier de wollen puntmutsmode ( zie ook blogbericht van 14 oktober 2015) is doorgedrongen.

Papier maken in Kamikoya

Rogier Uitenbogaart in Kamikoya, de plaats waar hij al tientallen jaren het traditionele Tosa washi - papier uit Kochi - maakt. Bijzonder sterk, mooi papier. Kochi is van oudsher een van de belangrijke producenten van Japans papier. Kamikoya heeft eigen toevoegingen gemaakt aan de de traditionele Japanse papiersoorten, zoals Waranshi, het Japans-Nederlandse fusion papier. De producten uit zijn werkplaats worden voor allerlei doeleinden gebruikt, onder meer voor interieurs, lampen, kunstwerken, etc. De bekende architect Kuma Kengo werkt graag met zijn papier. Rogier is in Shikoku  en in Japan zeer bekend.

Yusuhara en Kamikoya; geschiedenis, architectuur en papier

Op 15 oktober ga ik vanuit Kurashiki naar Yusuhara, diep in de bergen van de prefectuur Kochi op Shikoku. Twee treinen en een bus. In het plaatsje Susaki ten westen van de stad Kochi, wacht ik met 1 dame, die hier net haar boodschappen heeft gedaan, op de bus.

De rijstpakhuizen van Kurashiki

Kurashiki was in de Edo-periode de centrale opslagplaats voor de belastingen en accijnzen uit Zuidwest Honshu, die werden geheven door de Shogun; deze werden betaald in rijst die werd opgeslagen in stenen pakhuizen langs de grachten in het centrum van de stad - Kura betekent pakhuis, daar komt de naam van de stad vandaan.
Kurashiki is bekend als textielstad, 70% van de katoen in Japan komt hiervandaan. De denim is beroemd.

De vormen van het dagelijks leven, het cachet van de ruit en de ijsmuts

De Fuji vandaag, vanuit de trein naar Kurashiki, met een tiara van de eerste sneeuw die op de top viel op 11 oktober. De Fuji is een geliefd onderwerp in de Japanse kunst - denk aan de serie houtsneden met de Fuji als onderwerp, van Hiroshige.  In de kunstnijverheid siert hij keramiek, lakwerk, textiel. Niet alleen als treinreiziger met de Tokaido Shinkansen, maar ook als deelnemer in het dagelijks leven in Japan kom je hem veel tegen.

Miyajima - kleuren, lijnen en schoonheid

De pracht en het plezier van een verblijf in Miyajima, de vrolijke sfeer, het verovert me altijd weer. Daarom kom ik er altijd terug. Om samen met de scholieren - miljoenen tref je hier aan op schoolreisje - te genieten van de schoonheid, de vondsten en van Guesthouse Kikugawa met hun nostalgisch ouderwetse - vroeg-Showa - kamers en uitstekende keuken. Morgen terug naar Tokio, tot ziens! Het was weer een heerlijk verblijf met prachtig weer. Rechts het uitzicht vanaf Tahoto Pagode op Hiroshima.

Zonsondergang in Miyajima

Als die geweldige berg daar niet lag, zou je niet in de verleiding komen om een foto van het uitzicht uit de Shinkansen te maken op deze plek... Vandaag weer op pad met de trein, naar Miyajima, voor de zonsondergang. Dat is THE thing to do. Je komt tegen vijven aan, en racet naar de grote drijvende Torii om daar de kleuren van de ondergaande zon af te wachten. Knalhelder weer en dus was vriendin Fuji zichtbaar.

Chillen in Wakayama

Op 1 oktober vertrek ik uit Kotohira naar Wakayama - tijd voor ontspannen in in onsen. In een trein die Zuidenwind heet rijd ik naar het noorden. In de trein die Zwarte golf heet rijd ik vanuit Shin-Osaka in richting van het Witte Strand, naar Kii Tanabe in Wakayama. Ik zit in de voorste wagon met een mooi uitzicht.

Omgeving van Takamatsu - Kompirasan en Zentsu-ji

Op 30 september 's morgens vroeg in de trein naar het stadje Kotohira. Wanneer je met de trein door Shikoku reist, verschijnen er altijd gekke bergjes aan de einder. Het ziet er grijs uit, velden zonder rijst en een wolkige lucht, maar een uur later zal de zon schijnen.

Hot life Takamatsu

Op 28 september kom ik 's avonds laat aan in Takamatsu, de hoofdstad van de prefectuur Kagawa. Het eerste wat ik zie is de slogan "Hot Life Takamatsu" op een gebouw naast het station. Het cirkelvormige Maritime Plaza met de lichtjes is een verrassing, want nieuw, evenals de gebouwen eromheen. De ronde stenen zitjes in het midden zijn een geliefde conversatieplek voor jonge koppels.

Elegant Matsuyama

De avondlucht boven Matsuyama, gezien van het kasteel. Het reuzenrad ligt vlak achter het warenhuis Takashimaya. Matsuyama is elegant, de mensen houden er van winkelen en de grote warenhuizen Takashimaya en Mitsukoshi hebben er een vestiging. Bij het toeristenbureau zijn brochures in goed Engels te krijgen, met veel informatie over Matsuyama en omgeving; over mogelijkheden om bezoeken te brengen aan werkplaatsen waar nog oude ambachten worden uitgeoefend, zoals o.m. de kasuri (ikat) weverij.

Matsuyama - Dogo Onsen en omgeving

Matsuyama is de hoofdstad van de prefectuur Ehime op Shikoku. Het ligt in een breed rivierdal, heeft een mooi kasteel dat op de berg Katsuyama midden in de stad ligt. Het klimaat hier is warmer dan in de rest van Shikoku. Matsuyama heeft een half miljoen inwoners en is door het hele land beroemd vanwege zijn spa: Dogo Onsen - de oudste van Japan - hij bestaat al 3000 jaar en een van de goden zou er zijn genezen. Ook de keizerlijke familie bezocht Dogo Onsen in het verleden. Rechts de ouderwetse stoomtram van de spa die over de rails van de reguliere trams rijdt en die regelmatig zijn stoomfluit laat horen door de hele stad. Op de achtergrond het gebouw van de prefecturale regering.

Iya Vallei

Vandaag ga ik op weg naar de Iya Vallei, een mooi en wild stuk van Shikoku. Eerst nog even koffie bij het station van Tokushima voor ik op de trein stap. Wat zouden we toch moeten zonder Starbucks...
Een goed begin van de dag voor mijn buurvrouw met een rok met aardbeien en de tekst "Bouquet de la fraise". Zou ze weten dat de Hollanders op het eiland Deshima (bij Nagasaki) de aardbeien in Japan hebben ingevoerd?

Tokushima - poppentheater en indigo

Regen in Tokushima, tyfoon 21 is in aantocht. Dus op zoek naar binnenactiviteiten. Naar het toeristenbureau om te vragen of ze me een introductie kunnen geven voor een indigo ververij in de Yoshino River Valley? Ik besluit om eerst maar iets te gaan DOEN. Dan gebeuren er meestal vanzelf allerlei dingen - en inderdaad, vandaag is weer zo'n Japanse wonderdag waar het een bij toeval op het ander volgt en alles op zijn plaats valt. Dus eerst maar naar Jurobe Yashiki, het poppentheater en museum. Rechts het theater - met natuurlijk indigo kussens op de banken en indigo banen in de gordijnen.

Shikoku - pelgrimstocht

Gisteren ben ik in Shikoku aangekomen en vandaag heb ik de hele dag besteed aan een wandeltocht van 12 km langs de eerste vijf tempels van de 88-tempelroute, de beroemdste pelgrimstocht van Japan. De charismatische boeddhistische geestelijke, Kobo Daishi (774-835) die het Shingon boeddhisme vanuit China in Japan introduceerde, heeft ooit eens deze route gelopen. Degenen die de tocht in navolging van Kobo Daishi lopen, worden door zijn geest vergezeld. Je reist dus altijd met z'n tweeën. Het is een circulaire route: je eindigt waar je begint, bij tempel 1. Als je hem loopt om voor zware zonden te boeten, loop je hem in omgekeerde volgorde, d.w.z. van 88 naar 1.

Tokio festivaltijd

In tweede helft van september valt een serie nationale vrije dagen, zoals de herfst dag- en
nachtevening, de dag van Respect voor de Ouderen, en daaromheen nog wat overbruggingsdagen - bijna een hele week vrij voor de Japanners, de zgn Silver Week. In deze tijd, ook die van de rijstoogst, houden veel Shinto-tempels hun jaarlijkse grote festival. Rechts een vlag met het karakter Matsuri (festival) erop. Deze festivals zijn kleurig, luidruchtig en viriel. De godheid van de tempel in kwestie wordt rondgedragen in een draagbare schrijn - mikoshi, meestal een loodzwaar ding. Je moet fit en gezond zijn om een "mikoshi" mee te helpen dragen onder luid uitroepen van de kreet "wasshoi!".  Mannen en vrouwen doen eraan mee, maar er zijn ook kinder-mikoshi.

Tokio's zachte wolkenkrabbers

Een wandeling 's morgens met regen en mist van Shibuya naar Shinjuku - Park Tower rijst op als een droombeeld - in deze torens is het Park Hyatt Tokyo gehuisvest, waar de film "Lost in Translation" werd opgenomen. Een wandeling door Shibuya en vooral Shinjuku, zonder vooropgezet plan, waarbij je vooral op de nieuwe bouw let, doet je waardering voor het moderne Tokio toenemen - de wolkenkrabbers hebben iets sierlijks en, gek genoeg, iets zachts; een buigzame structuur.