Vanmorgen in het buitenbad - heerlijk. Van het water van deze onsen krijg je een mooie huid, zeggen ze. Higashiyama Spa ligt in Fukushima prefectuur; wel een eind bij de vleugellamme kernreactor vandaan. Ik praat met de jongen van het hotel die me naar het station brengt. Ik had 's morgens een wandelingetje gemaakt door het dorp; voor mijn gevoel was het een treurig geheel. Niet goed onderhouden, geen vrolijke gasten in de straten. Ik vroeg hem of dit was gekomen door of na 2011. Nee, er was al een paar jaar sprake van een teruggang - geen personeelsuitjes meer van grote bedrijven naar de onsen hotels en dat hakt erin. Verder zijn veel evacués na de kernramp indertijd naar Higashiyama gebracht waar ze in de spa hotels werden ondergebracht. Toen konden de gewone zaken niet doorgaan. Een aantal van de evacués van toen komt nog af en toe terug, nu als betalende gasten. Met hun kinderen - om te laten zien hoe het met ze gaat. Sommige evacués zijn gebleven om een nieuw leven op te bouwen in het naburige stadje Aizu Wakamatsu; sommigen zitten daar nog in tijdelijke woningen en kunnen niet weg. Het is een probleem. Geen opgewekt begin van de dag.
In Aizu Wakamatsu rondgelopen - bekend om zijn geschiedenis van rebellie tegen de nieuwe Meiji Keizer in de tweede helft van de 19de eeuw. Er is een leuke winkelstraat waar je kunstnijverheid uit de streek - gestreepte katoen, lakwerk; kunt kopen. Gezellige cafeetjes, restaurants waar je lekker westers kunt lunchen of koffie drinken met heerlijke taart; antiekwinkeltjes met aardig porselein.
Een duikelaars-pop (okiagarekoboushi) voor een winkel met daarop geschreven: Fukushima kom overeind!
Verder zijn er een samoerai-huis, een mooie kruidentuin en het kasteel - nieuwbouw, niet echt, met een museum erin. Wil ik hier wel naartoe? Natuurlijk, hop, ik ben hier toch niet voor de lol? Ehh, dat klinkt raar....bij het kasteel kom ik een nep-samoerai tegen. We raken aan de praat en wanneer hij hoort dat ik uit Holland kom, wijst hij op zijn geweer en zegt: dit is in Nederland gemaakt. Ik heb er onderzoek naar gedaan. Jullie noemen het Heweer. De g blijft moeilijk maar hoera, dit is leuk. En in de collectie van het museum- kasteel bevinden zich een paar prachtige helmen en een prachtige oude kimono.
Daarna neem ik het treintje richting Nikko, een spectaculair mooie rit. Bij ieder ravijn, meer of verbluffend uitzicht, gaat de trein heel langzaam rijden en geeft de conducteur uitleg. Maar ik blijf te laat met mijn foto's, dus maar weer een berg - die hier overigens steeds hoger worden.
Vanmorgen in het buitenbad - heerlijk. Van het water van deze onsen krijg je een mooie huid, zeggen ze. Higashiyama Spa ligt in Fukushima prefectuur; wel een eind bij de vleugellamme kernreactor vandaan. Ik praat met de jongen van het hotel die me naar het station brengt. Ik had 's morgens een wandelingetje gemaakt door het dorp; voor mijn gevoel was het een treurig geheel. Niet goed onderhouden, geen vrolijke gasten in de straten. Ik vroeg hem of dit was gekomen door of na 2011. Nee, er was al een paar jaar sprake van een teruggang - geen personeelsuitjes meer van grote bedrijven naar de onsen hotels en dat hakt erin. Verder zijn veel evacués na de kernramp indertijd naar Higashiyama gebracht waar ze in de spa hotels werden ondergebracht. Toen konden de gewone zaken niet doorgaan. Een aantal van de evacués van toen komt nog af en toe terug, nu als betalende gasten. Met hun kinderen - om te laten zien hoe het met ze gaat. Sommige evacués zijn gebleven om een nieuw leven op te bouwen in het naburige stadje Aizu Wakamatsu; sommigen zitten daar nog in tijdelijke woningen en kunnen niet weg. Het is een probleem. Geen opgewekt begin van de dag.
In Aizu Wakamatsu rondgelopen - bekend om zijn geschiedenis van rebellie tegen de nieuwe Meiji Keizer in de tweede helft van de 19de eeuw. Er is een leuke winkelstraat waar je kunstnijverheid uit de streek - gestreepte katoen, lakwerk; kunt kopen. Gezellige cafeetjes, restaurants waar je lekker westers kunt lunchen of koffie drinken met heerlijke taart; antiekwinkeltjes met aardig porselein. 
Een duikelaars-pop (okiagarekoboushi) voor een winkel met daarop geschreven: Fukushima kom overeind!
Verder zijn er een samoerai-huis, een mooie kruidentuin en het kasteel - nieuwbouw, niet echt, met een museum erin. Wil ik hier wel naartoe? Natuurlijk, hop, ik ben hier toch niet voor de lol? Ehh, dat klinkt raar....bij het kasteel kom ik een nep-samoerai tegen. We raken aan de praat en wanneer hij hoort dat ik uit Holland kom, wijst hij op zijn geweer en zegt: dit is in Nederland gemaakt. Ik heb er onderzoek naar gedaan. Jullie noemen het Heweer. De g blijft moeilijk maar hoera, dit is leuk. En in de collectie van het museum- kasteel bevinden zich een paar prachtige helmen en een prachtige oude kimono.
Daarna neem ik het treintje richting Nikko, een spectaculair mooie rit. Bij ieder ravijn, meer of verbluffend uitzicht, gaat de trein heel langzaam rijden en geeft de conducteur uitleg. Maar ik blijf te laat met mijn foto's, dus maar weer een berg - die hier overigens steeds hoger worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten