Vanuit de trein van Yamagata naar Tsuruoka zie ik het vreemde licht dat voorafgaat aan een tyfoon. Ik hoop hem voor te blijven - in Tsuruoka moet ik nog een dik uur met de bus naar de ingang van de heilige berg Yudono, het spirituele hoogtepunt van de pelgrimstocht naar de Dewasanzan, de drie bergen van Dewa. De berg Haguro deed ik eind september, de berg Gassan is vanaf oktober dicht. Nu op Yudono-san het pelgrimsritueel. Eigenlijk mag je over deze spirituele en zuiverste heilige plek niet praten, je mag niet naar verhalen erover luisteren en zeker geen foto's maken..... Bent u daar nog?
Ik zie het susuki herfstgras langs het spoor diep buigen onder de sterker wordende wind.
Uiteindelijk door de bus afgezet bij de ingang naar het heilige gebied, begint het zachtjes te regenen. Dus met paraplu opgestoken eerst het schoonwas-ritueel van het hart.
Dan de berg op naar boven; we komen 7 mannen tegen die trainen om Yamabushi te worden. Ze hebben witte kleren aan en hebben net een koel bad genomen onder de waterval. Bovengekomen bereid ik me voor op het binnengaan van het heiligdom. Schoenen en sokken uit, handen en mondweer reinigen. We kopen bij de priester die, heilige plek of niet, aan het loket zit, een dun papier in de vorm van een kimono plus een mascotte. Volgt een ritueel voordat we naar het heiligdom mogen: buigen terwijl de priester een tekst uitspreekt en een tak met bladeren over ons heen zwaait. Dan het witte kimono-papiertje deppen overal op ons lichaam waar we pijn hebben. Daarna wordt het in het water gegooid, met alle pijnen en zonden. We lopen langs een smal pad naar een altaar waar drie spiegels staan opgesteld voor een grote rots die de vorm heeft van een berg. Hij heeft een roestige kleur vanwege het ijzerhoudende water van het warmwater bronnetje dat over de rots stroomt. Er volgt een ritueel dat je in je eigen tempo kunt uitvoeren. Als je de hele "Oharai" ceremonie hebt voltooid, ben je weer als een pasgeborene, een nieuw begin. Teruglopend naar de poort, naar beneden gewaaid door de tyfoon, fotografeer ik het uitzicht; ik kan maar niet genoeg krijgen van die gelaagde bergen. Als je heel goed kijkt, kun je de rode poort zien van Yudono in het groen.
Een pelgrim die besloten heeft dat hij het stuk terug naar het station toch maar gaat met de bus, zo'n ouderwetse met een houten vloer. Midden in de tyfoon terechtkomen is geen lolletje.
Dat was mooi.
Vanuit de trein van Yamagata naar Tsuruoka zie ik het vreemde licht dat voorafgaat aan een tyfoon. Ik hoop hem voor te blijven - in Tsuruoka moet ik nog een dik uur met de bus naar de ingang van de heilige berg Yudono, het spirituele hoogtepunt van de pelgrimstocht naar de Dewasanzan, de drie bergen van Dewa. De berg Haguro deed ik eind september, de berg Gassan is vanaf oktober dicht. Nu op Yudono-san het pelgrimsritueel. Eigenlijk mag je over deze spirituele en zuiverste heilige plek niet praten, je mag niet naar verhalen erover luisteren en zeker geen foto's maken..... Bent u daar nog?
Ik zie het susuki herfstgras langs het spoor diep buigen onder de sterker wordende wind.
Een pelgrim die besloten heeft dat hij het stuk terug naar het station toch maar gaat met de bus, zo'n ouderwetse met een houten vloer. Midden in de tyfoon terechtkomen is geen lolletje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten