En verder.....
De convenience stores, die wonderbaarlijke winkels die 24 uur per dag open zijn, zoals Family Mart, Seven Eleven, Lawson, verspreiden weer die spruitjes-achtige etensgeur: Oden! Herfst en winter-voedsel bij uitstek. Bij de kassa staat een grote bak bouillon te stomen met daarin happen: vispastas in allerlei vormen, ronde tofu-plakken, rammenas schijven, harde gekookte eieren, weense worstjes; zelfs sneeuwwitte puddinkjes waarvan ik nooit heb kunnen determineren wat het was. Het Japanse fast food voordat er instant ramen en cup noodles waren. Voor menig student vroeger het hoofdvoedsel.
Je pakt eerst een beker en met de tang die naast de bak staat, of met de eetstokjes, doe je een paar ingrediënten uit de metalen bak in die beker. 
Dan pak je de lepel en schept wat van de bouillon erover. Bij de kassa doen ze er een deksel op, je krijgt er een zakje mosterd bij en wegwerp-eetstokjes en dan is het thuis lekker genieten. Ik heb er lang over gedaan voordat ik deze smaak te pakken kreeg......
En dan is er de geur van de mokusei, de osmanthus, een heldere bloemengeur die ineens je neus binnendringt terwijl je door de koele avond of ochtend loopt. Je kijkt om je heen en ziet alleen een wat mottige kleine boom met dicht donkergroen blad die daar een beetje voor zich uit staat te staan. Je kijkt wat beter en ziet ineens talloze onooglijke oranje bloemetjes tussen die bladeren - daar komt de geur vandaan. Herinnert u zich boek Mokusei! van Cees Nooteboom?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten