Dag Kyushu! Vanuit het KLM-toestel. Precies twee maanden en drie weken geleden vertrok ik vanuit Schiphol, gesponsored door KLM, naar Tokio en nu weer per KLM vanuit Fukuoka naar Amsterdam. Vanuit Fukuoka stad is het vliegveld gemakkelijk te bereiken - uit mijn hotel dat dicht bij het station ligt, is het per taxi 10-15 minuten en EUR 12,- voor de rit. Ik sta te wachten in de rij voor de in-check balie en hoor achter mij een Japanse dame tegen haar vriendinnen hoog opgeven over de KLM vlucht uit Fukuoka: je hoeft niet meer eerst naar Tokio om naar Europa te gaan, je kunt nu direct vanuit Fukuoka naar Amsterdam. En van daaruit kun je weer makkelijk naar andere bestemmingen in Europa. En, voegt ze eraan toe, vanaf april volgend jaar komt er een extra vlucht per week bij. Ik raak met haar in gesprek: ze woont in Fukuoka, gaat 5 dagen lopen en kijken in Amsterdam. Ze weet alles over de KLM via het nieuws, zegt ze. Het viel me al eerder op dat KLM zijn p.r. hier goed voor elkaar heeft.
De station manager van onze luchtvaartmaatschappij, Takasaki-san, pikt me uit de rij wachtenden en neemt me mee naar de balie voor priority boarding, waar ik bovendien een stoel krijg toegewezen in de Economy Comfort sectie van het vliegtuig. Wanneer ik met Takasaki-san meeloop, hoor ik de Japanse dame tegen haar vriendinnen zeggen: zeker een belangrijk iemand... Zo voel ik me ook op dat moment, met zo'n aardige behandeling. Hier staat Takasaki-san met mijn eeuwenoude rode koffer die altijd 21.2 kilo weegt, leeg of vol. Zo voelt het tenminste.
Bij de gate. Bij Amsterdam zie ik op het bord een wolkje en een paraplu, een bekend weerbericht... Bovendien hoor ik dat er vertragingen zijn op Schiphol vanwege sterke wind.
Voordat ik ga boarden nog even de souvenir-winkel in, want volgens deze shopping tas word je daar gelukkig van.
En warempel, ik vind mijn favoriete garnalen crackers. Gauw een paar pakjes gescoord!
Na een kalme vlucht nog even een beetje spanning erin gebracht door de straffe wind die het vliegtuig laat schommelen - hoewel, ik heb erger meegemaakt. De piloot zet de kist vakkundig aan de grond, zo heet dat toch? KLM bedankt voor de geweldige ondersteuning.
Mijn vriendin Yata komt me ophalen en overhandigt namens Zwarte Piet een chocoladeletter. Zo is het toch nog een beetje Sinterklaas!
En nu zit ik aan mijn eigen tafel het laatste bericht voor dit blog te schrijven. Ik kan nog net meenemen dat UNESCO de traditionele Japanse keuken aan de Werelderfgoed lijst heeft toegevoegd. Tsja, ik heb niet voor niets zo veel over eten geschreven: behalve dat ik het erg lekker vind, is het een heel belangrijk onderdeel van de Japanse cultuur. Sterk verbonden met de seizoenen en met de feestelijke gelegenheden als Nieuwjaar, etc. Traditioneel zijn natuurlijk ook Yakisoba (Japanse bami goreng), Octopuspoffertjes en andere onzegbaar vette happen die in grote hoeveelheden worden weggezet op festivals, zouden die erbij horen?
Ik heb enorm genoten van deze reis die me weer in de "swing" heeft gebracht van het reizen door Japan. Daarbij heeft niet alleen KLM, maar hebben ook vrienden zeer geholpen door me onderdak te bieden; een stukje met me mee te reizen; tripjes te organiseren om samen te maken; foto's beschikbaar te maken voor het uiteindelijke boek. Bas en Kumiko; Antonio en Yoshi; Hendrik Jan en Haru; Tiina en Alef; Kjeld, Isabel, enorm bedankt! En niet te vergeten de Japan National Tourist Organisation (JNTO) en het Japanse Toeristenbureau, JTB. Degenen die mijn blog regelmatig volgden en commentaar leverden: dank jullie wel, dat heb ik erg geapprecieerd en het heeft me geholpen.
Voordat ik ga boarden nog even de souvenir-winkel in, want volgens deze shopping tas word je daar gelukkig van.
Na een kalme vlucht nog even een beetje spanning erin gebracht door de straffe wind die het vliegtuig laat schommelen - hoewel, ik heb erger meegemaakt. De piloot zet de kist vakkundig aan de grond, zo heet dat toch? KLM bedankt voor de geweldige ondersteuning. 
En nu zit ik aan mijn eigen tafel het laatste bericht voor dit blog te schrijven. Ik kan nog net meenemen dat UNESCO de traditionele Japanse keuken aan de Werelderfgoed lijst heeft toegevoegd. Tsja, ik heb niet voor niets zo veel over eten geschreven: behalve dat ik het erg lekker vind, is het een heel belangrijk onderdeel van de Japanse cultuur. Sterk verbonden met de seizoenen en met de feestelijke gelegenheden als Nieuwjaar, etc. Traditioneel zijn natuurlijk ook Yakisoba (Japanse bami goreng), Octopuspoffertjes en andere onzegbaar vette happen die in grote hoeveelheden worden weggezet op festivals, zouden die erbij horen?
Ik heb enorm genoten van deze reis die me weer in de "swing" heeft gebracht van het reizen door Japan. Daarbij heeft niet alleen KLM, maar hebben ook vrienden zeer geholpen door me onderdak te bieden; een stukje met me mee te reizen; tripjes te organiseren om samen te maken; foto's beschikbaar te maken voor het uiteindelijke boek. Bas en Kumiko; Antonio en Yoshi; Hendrik Jan en Haru; Tiina en Alef; Kjeld, Isabel, enorm bedankt! En niet te vergeten de Japan National Tourist Organisation (JNTO) en het Japanse Toeristenbureau, JTB. Degenen die mijn blog regelmatig volgden en commentaar leverden: dank jullie wel, dat heb ik erg geapprecieerd en het heeft me geholpen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten