Mijn eerste doel is: Art House Project. Een aantal huizen in het vissersdorp Honmura is door hedendaagse kunstenaars omgebouwd tot kunstinstallatie. Alles met behoud van en respect voor de oorspronkelijke constructie. Dit project heeft het dorp nieuw leven ingeblazen. Er zijn nieuwe cafés, Bed and Breakfasts (Minshuku) om de kunst-installaties heen opgekomen. Het is een lieflijk dorp met mooie huizen. De Hachiman tempel is prachtig. Hier het gezicht vanaf de tempel op het Ando Museum. Benesse House, Museum en hotel, is door Tadao Ando ontworpen, evenals het Chichu Art Museum; je zou bijna kunnen zeggen dat Naoshima een Ando project is. In dit museum zijn zijn werken, maquettes, tekeningen, te zien.
Gezicht vanuit het Ando museum op de Hachiman tempel....
Sea of Time, installatie van Shinro Ohtake. Een water-oppervlak met lichtgevende cijfertjes die razendsnel oplopen; op de achtergrond de oude structuur en het houtsnijwerk van het huis. Behoorlijk donker en je moet goed uitkijken dat je niet de vijver inloopt.
Het raam met de cijfers die steeds veranderen.
Appropriate Proportion, het werk van Hiroshi Sugimoto op de plaats van de oude Go'o Shrine.
Met een glazen trap, die doorloopt naar beneden, onder de grond. Als je voor de tempel langs de heuvel af loopt, kom je bij een smalle betonnen tunnel en als je daar naar binnengaat, zie je de tweede helft van de glazen trap in een grot, een magisch gezicht. Wanneer je door de tunnel naar buiten komt, zie je ineens, tussen het groen, de zee met in de verte een berg die op de Fuji lijkt. Een prachtig project, met verrassende wendingen.
Haisha, tandarts, het huis dat door Shinro Ohtake is aangepakt. In een nauw kamertje rijst ineens het Vrijheidsbeeld voor je op, je kunt helemaal naar boven, naar haar gezicht, kijken, want er is een stuk uit het plafond weggehaald. En op de eerste verdieping sta je dan oog in oog met haar. Het Vrijheidsbeeld in een benarde situatie, symbolisch.
Lunch in het Aisunao Cafe, een van de vele tentjes die er in het dorp zijn. Het leuke van het hele project is, dat je het eigenlijk niet ziet, nergens schreeuwerige posters of borden. Het is helemaal geïntegreerd in het bestaan van het dorp. Ook wel lastig om alles te vinden, maar een verkeerde afslag brengt je toch weer langs een mooi weggetje met aardige huizen.
Een "tafel" in het café.
De lunch is biologisch en vegetarisch, met bruine rijst-bal en so-men, tarwenoedels die je meestal koud eet maar die warm verrassend lekker zijn.
De tuin bij het Chichu Art Museum, een referentie aan de tuin van Monet bij Giverny. In het museum hangen vijf water-lelie shilderijen van Monet.
Het Chichu Art Museum, ontworpen door Tadao Ando, is een betonnen constructie van drie verdiepingen onder de grond. Niettemin worden alle daar tentoongestelde kunstwerken - nou ja alle, werken van Monet, Walter de Maria en James Turrell , met natuurlijke belichting tentoongesteld. Door gebruikmaking van lichtschachten en binnenplaatsen.
Een licht-gang.
Uitzicht vanaf het Cafe-terras van het Chichu Art Museum. Chichu betekent overigens: in de aarde.
En het uitzicht vanaf hetzelfde terras aan de andere kant, met vaag op de achtergrond de Seto Ohashi, de grote brug die Honshu verbindt met Shikoku.
's Avonds voor het eten nog even naar het Badhuis van het dorp, I love Bath, een kunstwerk van Shinro Ohtake, de man van het tandartsenhuis. Het is donker en koud, de wind blaast om m'n oren en terwijl ik door de verlatenheid bij de haven loop vraag ik me af hoe hier nu een badhuis kan zijn. En dan ineens, een hoek om, en daar is het, neon-verlicht, het lijkt wel een gokpaleis, maar aan het karakter bovenaan zie ik dat het 't badhuis, de sento, is.
Dit is de poster met een foto van het mannenbad, het geeft een indruk hoe het van binnen is. De olifant staat op de muur tussen het mannen- en vrouwenbad.
Plee en wastafels zijn met blauwe schilderingen versierd, een beetje suggestief.
Nou ja, de karakters zijn verre van suggestief, vrij duidelijk zelfs. Dit karakter betekent kleur, maar heeft ook een sexuele betekenis. En op de bodem van het bad zijn uitgesproken erotische taferelen te zien. Oude erotische Japanse prenten, zelfs een van een soort gang-bang. Hemel, ik zet er maar even mijn bril bij op. Dit badhuis is overigens in vol bedrijf bij de dorpelingen. Bedachtzame omaatjes zitten zich sereen in te zepen op plastic krukjes bedrukt met gouden harten. Lokalen betalen 300 yen voor een bad-beurt, toeristen 500 yen.
Je kunt er een setje kopen met handdoekje, zeep en shampoo. Leuk als souvenir. I love bath, maar dat karakter voor Bath, dat eigenlijk warm water betekent, wordt uitgesproken als you, dus I love You. Of ik de "mood" van het bad heb begrepen, vraagt de badhuis-mevrouw wanneer ik uit het bad kom. Jewel, niet mis te verstaan.
Dit overigens, is het teken voor badhuis, of onsen (warme bron).
De Japanse "Inland Sea", de binnen-zee tussen het hoofdeiland Honshu en het vierde grote eiland van Japan, Shikoku. Op weg naar Naoshima, het kunst-eiland, vanaf Uno, dichtbij de stad Okayama, twintig minuten met het veer.
Vanaf de veerboot is het eerste wat je ziet wanneer je binnenvaart, de pompoen van de Japanse kunstenares Yayoi Kusama. Museum Boymans bracht een paar jaar geleden een tentoonstelling van haar kunst. Vanaf deze hoogte ziet de pompoen eruit als iets wat van Mars op aarde is gevallen.
Mijn eerste doel is: Art House Project. Een aantal huizen in het vissersdorp Honmura is door hedendaagse kunstenaars omgebouwd tot kunstinstallatie. Alles met behoud van en respect voor de oorspronkelijke constructie. Dit project heeft het dorp nieuw leven ingeblazen. Er zijn nieuwe cafés, Bed and Breakfasts (Minshuku) om de kunst-installaties heen opgekomen. Het is een lieflijk dorp met mooie huizen. De Hachiman tempel is prachtig. Hier het gezicht vanaf de tempel op het Ando Museum. Benesse House, Museum en hotel, is door Tadao Ando ontworpen, evenals het Chichu Art Museum; je zou bijna kunnen zeggen dat Naoshima een Ando project is. In dit museum zijn zijn werken, maquettes, tekeningen, te zien.
Gezicht vanuit het Ando museum op de Hachiman tempel....
Sea of Time, installatie van Shinro Ohtake. Een water-oppervlak met lichtgevende cijfertjes die razendsnel oplopen; op de achtergrond de oude structuur en het houtsnijwerk van het huis. Behoorlijk donker en je moet goed uitkijken dat je niet de vijver inloopt.
Het raam met de cijfers die steeds veranderen.
Appropriate Proportion, het werk van Hiroshi Sugimoto op de plaats van de oude Go'o Shrine.
Met een glazen trap, die doorloopt naar beneden, onder de grond. Als je voor de tempel langs de heuvel af loopt, kom je bij een smalle betonnen tunnel en als je daar naar binnengaat, zie je de tweede helft van de glazen trap in een grot, een magisch gezicht. Wanneer je door de tunnel naar buiten komt, zie je ineens, tussen het groen, de zee met in de verte een berg die op de Fuji lijkt. Een prachtig project, met verrassende wendingen.
Haisha, tandarts, het huis dat door Shinro Ohtake is aangepakt. In een nauw kamertje rijst ineens het Vrijheidsbeeld voor je op, je kunt helemaal naar boven, naar haar gezicht, kijken, want er is een stuk uit het plafond weggehaald. En op de eerste verdieping sta je dan oog in oog met haar. Het Vrijheidsbeeld in een benarde situatie, symbolisch.
Lunch in het Aisunao Cafe, een van de vele tentjes die er in het dorp zijn. Het leuke van het hele project is, dat je het eigenlijk niet ziet, nergens schreeuwerige posters of borden. Het is helemaal geïntegreerd in het bestaan van het dorp. Ook wel lastig om alles te vinden, maar een verkeerde afslag brengt je toch weer langs een mooi weggetje met aardige huizen.
Een "tafel" in het café.
De lunch is biologisch en vegetarisch, met bruine rijst-bal en so-men, tarwenoedels die je meestal koud eet maar die warm verrassend lekker zijn.
De tuin bij het Chichu Art Museum, een referentie aan de tuin van Monet bij Giverny. In het museum hangen vijf water-lelie shilderijen van Monet.
Het Chichu Art Museum, ontworpen door Tadao Ando, is een betonnen constructie van drie verdiepingen onder de grond. Niettemin worden alle daar tentoongestelde kunstwerken - nou ja alle, werken van Monet, Walter de Maria en James Turrell , met natuurlijke belichting tentoongesteld. Door gebruikmaking van lichtschachten en binnenplaatsen. 
Een licht-gang.
Uitzicht vanaf het Cafe-terras van het Chichu Art Museum. Chichu betekent overigens: in de aarde.
En het uitzicht vanaf hetzelfde terras aan de andere kant, met vaag op de achtergrond de Seto Ohashi, de grote brug die Honshu verbindt met Shikoku.
's Avonds voor het eten nog even naar het Badhuis van het dorp, I love Bath, een kunstwerk van Shinro Ohtake, de man van het tandartsenhuis. Het is donker en koud, de wind blaast om m'n oren en terwijl ik door de verlatenheid bij de haven loop vraag ik me af hoe hier nu een badhuis kan zijn. En dan ineens, een hoek om, en daar is het, neon-verlicht, het lijkt wel een gokpaleis, maar aan het karakter bovenaan zie ik dat het 't badhuis, de sento, is.
Dit is de poster met een foto van het mannenbad, het geeft een indruk hoe het van binnen is. De olifant staat op de muur tussen het mannen- en vrouwenbad.
Nou ja, de karakters zijn verre van suggestief, vrij duidelijk zelfs. Dit karakter betekent kleur, maar heeft ook een sexuele betekenis. En op de bodem van het bad zijn uitgesproken erotische taferelen te zien. Oude erotische Japanse prenten, zelfs een van een soort gang-bang. Hemel, ik zet er maar even mijn bril bij op. Dit badhuis is overigens in vol bedrijf bij de dorpelingen. Bedachtzame omaatjes zitten zich sereen in te zepen op plastic krukjes bedrukt met gouden harten. Lokalen betalen 300 yen voor een bad-beurt, toeristen 500 yen.
Je kunt er een setje kopen met handdoekje, zeep en shampoo. Leuk als souvenir. I love bath, maar dat karakter voor Bath, dat eigenlijk warm water betekent, wordt uitgesproken als you, dus I love You. Of ik de "mood" van het bad heb begrepen, vraagt de badhuis-mevrouw wanneer ik uit het bad kom. Jewel, niet mis te verstaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten