Vandaag weer een schitterend blauwe lucht. Ik ga vanuit Okayama met de Ako-lijn trein naar Imbe, het hart van Bizen, waar al eeuwen het beroemde Bizen aardewerk wordt gemaakt. De aarde hier heeft een hoog ijzergehalte, vandaar de rode gloed van de producten. Glazuur wordt niet gebruikt, de patronen en kleuren op de potten ontstaan door het samenspel van het vuur en de as en de hars van het speciale pijnbomenhout waarmee de ovens worden gestookt.
Bij het station van Inbe kun je een kaart krijgen met daarop aangegeven de verschillende pottenbakkerijen, het museum en de galeries waar het Bizen werk is te zien. Alles ligt op loopafstand van het station. De hoofdstraat waaraan de meeste winkels liggen, biedt een zaterdagse aanblik.
Erachter liggen schuren met het hout om de ovens te stoken,
pottenbakkerijen - Bizen heeft een skyline vol schoorstenen -
en rurale uitstallingen van Bizen-yaki potten.
De wandeling langs alle winkels en galeries van de aardewerkstraat is enig.
Ik haal mijn hart op aan alle uitstallingen.
Ik mag de "klimmende oven" bekijken van de kunstenaar Bifu Kimura, met vier kamers. Hij wordt eens in het jaar, in de lente, gestookt en brandt dan twee weken. Daarna duurt het nog ruim een maand voordat de spullen eruit gehaald kunnen worden. Drieduizend stuks gaan er per keer in. Dit is de onderste "kamer".
Dit zijn de drie hoger liggende kamers. De bakstenen in de voorgrond worden gebruikt om de oven dicht te maken voor hij wordt gestookt. De temperaturen bereiken een hitte van 1200-1300 graden Celsius.
Na afloop krijg ik water met ijsblokjes in een Bizen kommetje.
Op de eerste verdieping van het stationsgebouw is een galerie die wordt gerund
door de Vereniging van Vrienden van Bizen-yaki. Het Bizen Togei Bijutsukan, het keramiekmuseum, ligt vlakbij het station en heeft
een prachtige selectie van Bizen-kunst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten