De vroege ochtend in Awaji, uitzicht vanuit mijn raam. Met de bus is het 80 minuten rijden van Kobe, en ik ben hier terecht gekomen omdat ik naar een onsen wilde, van tevoren niets had gereserveerd en dit de enige mogelijkheid was. Zo kom je nog eens ergens.
In Awaji ligt de oorsprong van bunraku, het schitterende poppentheater dat verder is ontwikkeld in Osaka. In het zuiden van Awaji, in Fukura, kun je nog dagelijks voorstellingen van de Awaji versie zien; je kunt vandaar uit ook een boottocht maken langs de spectaculaire Naruto draaikolken. Ik besluit om me aan mijn oorspronkelijke plan te houden en vandaag via Kobe naar Okayama te gaan.
In het busstation is een souvenirwinkel en er wordt efficiënt geshopt - cadeautjes voor het thuisfront.
Vrolijk verpakte uien "okaka" om door de rijst te mengen. De uien van Awaji zijn beroemd om hun frisse smaak.
Terug in Kobe bij de Sannomiya busterminal. Kobe is tussen de bergen en de Baai van Osaka gedrongen en moet woekeren met ruimte. Ik ben gefascineerd door dit station onder de bogen van het spoorviaduct. De bussen moeten, wanneer ze aankomen, achteruit de smalle ruimtes binnenrijden. Dat doen ze met nonchalante schwung.
Wanneer ze vertrekken en naar buiten rijden, lijken het net grote rups-achtige insecten die uit een holletje kruipen.
's Middags aangekomen met de trein in Okayama, ga ik meteen door naar
Koraku-en, een van de drie mooiste tuinen van Japan. Dit is de Tsurumibashi - de brug vanwaar je naar de kraanvogels kunt kijken - over de Asahi rivier; hij leidt naar de ingang van Korakuen en voedt de waterval en de stroom van de tuin.
De tuin werd in 1700 aangelegd door de plaatselijke machthebber, Ikeda Tsunemasa, als een slentertuin; in de 19de eeuw werd hij een openbaar park.
De glooiende grasvelden, ongebruikelijk voor een Japanse tuin, worden doorregen door stroompjes, vijvers en zelfs een waterval. Er zijn theehuizen, shintotempels en een no-podium waar op gezette tijden voorstellingen plaatsvinden. Hier vangt het kasteel van Okayama, dat vanuit de hele tuin zichtbaar is, het laatste zonlicht van de dag.
De houten zig-zag brug waarlangs in de late lente irissen bloeien; in het voorjaar vind je in Korakuen bloeiende pruimen, kersen en wisteria's; in de zomer bloeien de lotussen en de herfstkleuren zijn prachtig.
De tuin wordt perfect onderhouden...
De karpers in de vijvers hebben prachtige kleuren
en ze zijn tam genoeg om aan te raken, maar als ze merken dat je geen voer hebt, zijn ze snel weer weg.
Om iedere hoek wacht een verrassend uitzicht.
Het is een heerlijke, ontspannende tuin om in rond te lopen, er is veel te zien en als je ook nog het kasteel wilt bekijken - je kunt een gecombineerd toegangskaartje kopen - ben je gauw een halve dag zoet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten