vrijdag 26 september 2014

Omgeving van Nara

Ik ga drie dagen naar het Kii Schiereiland, twee dagen de omgeving van Nara verkennen en 1 dag Yoshino, beroemd om zijn kersenbloesems. De beste manier om door dit gebied te reizen, is met de Kintetsu Private Railways.  Iedere belangrijke tempel ligt wel in de buurt van een station van een Kintetsu-lijn. Ik vroeg aan een meneer bij een Kintetsu loket in Nara, of hij een routeplanning voor me kon maken. Hij keek moeilijk en pakte toen een groot document met een wirwar van elkaar kruisende gekleurde lijnen; kan de computer dat niet, vroeg ik. Nee, zei hij treurig... Behoorlijk ingewikkeld.







Ik ben op 24/9 naar Nara gereisd en heb gelogeerd in het Super Hotel Lohas, dat verbonden is met het JR Nara Station. Een prima pleisterplaats wanneer je hier in de omgeving wilt rondkijken; het is onderdeel van een keten met hotels door heel Japan; de meeste hebben warme bronbaden, ze zijn goedkoop en ontbijt is inbegrepen. Mijn eerste doel vandaag is Horyuji, in de 7de eeuw gesticht door Prins Shotoku. Het zou het oudste houten gebouw in de wereld zijn.





Dit is de terracotta Nio - tempelwachter  - in de hoofdpoort (711) . Hij is zwart geverfd, en symboliseert de duisternis; zijn tegenhanger is rood en symboliseert het licht. Vandaag kijkt hij misschien extra onheilspellend - het schoolreisjesseizoen is weer aangebroken en eindeloze hoeveelheden bussen spugen legers scholieren uit die de tempel binnenstromen.

Niet verwonderlijk: in Nara is de Japanse beschaving zoals we die nu kennen begonnen, met de introductie van het Boeddhisme, het schrift en de cultuur uit China. En Horyuji is daarvan een symbool. Verplichte kost voor schoolreisjes...











Mwwfff....


















Ondanks het gekrioel van de scholieren, blijft het een prachtige tempel; ik geniet van de mooie houten gebouwen en de beelden.




























Een klein detail: de draak op een van de vier pilaren die de dakformatie van de kondo steunen.








Ik loop rond in het museum, waar een aantal prachtige beelden staan, ook van prins Shotoku. Hij wordt altijd afgebeeld in Chinese kleren. Er ligt op het terrein van de Horyu-ji het aan zijn zielenheil gewijde heiligdom, de Shoryo-in; met een beeld van hem dat 1x in het jaar drie dagen is te zien. Daarna door naar de Hal der Dromen, een prachtig achthoekig gebouw met Boeddhabeelden die nauwelijks te zien zijn in het donker. Langs de laan die leidt naar de hal, zie ik rijen gele petjes op me af komen, scholieren die nu waarschijnlijk gaan lunchen. Dus zal het daar prettig rustig zijn, vermoed ik.








En ja, het is er bijna eenzaam....

















Achter de dromenhal ligt het nonnenklooster Chugu-ji waar in een moderne hal de Miroku Boeddha, de boeddha van de toekomst is te zien. Het is een van de belangrijkste beelden van Japan en het is prettig om het te kunnen bekijken in gezelschap van maar vier mensen. Hij heeft een melancholieke uitdrukking op zijn gezicht.
















In Horyuji kun je gemakkelijk 6 uur bezig zijn, dus nog vandaag 1 tempel en dan morgen nog een, of twee. Het worden Yakushi-ji en Saidai-ji. Eerst Yakushi-ji, een tempel uit de 7de eeuw die veel te lijden heeft gehad van branden en waarvan een aantal gebouwen in de tweede helft van de 20ste eeuw nog is herbouwd. In de traditionele kleuren geverfd steken ze schel af bij de oudere tempels, maar over 100 jaar zijn de kleuren mooi en zacht.














Yakushi-ji heeft een dandy van een tempelwachter...
























De twee grote hallen hebben mooie boeddhatriades, verguld. 

















Terug in Nara 's avonds nog even aan het Sarusawa meer bij de Kofukuji. Vanuit de Nanendo stromen aan het einde van hun excursie de scholieren de trap af naar de gezellig verlichte souvenir-tenten.












Nog wat later spiegelt de pagode van Tofukuji zich in het meer...


































Vanmorgen nog even, alvorens naar Yoshino te gaan, een bezoek aan de Saidaiji, ooit een prachtig complex met vele tempels over een groot gebied. Dat is nu geworden tot rijstvelden en het hoofdgebouw van Saidaiji wordt nog maar door een paar andere heiligdommen omringd.









De hoofdhal is wel mooi, oud en met schitterend houtwerk

















Daarin is de Miroku Boeddha, de Boeddha van de toekomst, memorabel.

































Dan door naar Yoshino, in treinen vol schoolkinderen die niet met schoolreisje zijn, maar gewoon op weg van school naar huis. De kleintjes.















En de grootjes...



Geen opmerkingen:

Een reactie posten