Omgeving van Takamatsu - Kompirasan en Zentsu-ji

Op 30 september 's morgens vroeg in de trein naar het stadje Kotohira. Wanneer je met de trein door Shikoku reist, verschijnen er altijd gekke bergjes aan de einder. Het ziet er grijs uit, velden zonder rijst en een wolkige lucht, maar een uur later zal de zon schijnen.

Hot life Takamatsu

Op 28 september kom ik 's avonds laat aan in Takamatsu, de hoofdstad van de prefectuur Kagawa. Het eerste wat ik zie is de slogan "Hot Life Takamatsu" op een gebouw naast het station. Het cirkelvormige Maritime Plaza met de lichtjes is een verrassing, want nieuw, evenals de gebouwen eromheen. De ronde stenen zitjes in het midden zijn een geliefde conversatieplek voor jonge koppels.

Elegant Matsuyama

De avondlucht boven Matsuyama, gezien van het kasteel. Het reuzenrad ligt vlak achter het warenhuis Takashimaya. Matsuyama is elegant, de mensen houden er van winkelen en de grote warenhuizen Takashimaya en Mitsukoshi hebben er een vestiging. Bij het toeristenbureau zijn brochures in goed Engels te krijgen, met veel informatie over Matsuyama en omgeving; over mogelijkheden om bezoeken te brengen aan werkplaatsen waar nog oude ambachten worden uitgeoefend, zoals o.m. de kasuri (ikat) weverij.

Matsuyama - Dogo Onsen en omgeving

Matsuyama is de hoofdstad van de prefectuur Ehime op Shikoku. Het ligt in een breed rivierdal, heeft een mooi kasteel dat op de berg Katsuyama midden in de stad ligt. Het klimaat hier is warmer dan in de rest van Shikoku. Matsuyama heeft een half miljoen inwoners en is door het hele land beroemd vanwege zijn spa: Dogo Onsen - de oudste van Japan - hij bestaat al 3000 jaar en een van de goden zou er zijn genezen. Ook de keizerlijke familie bezocht Dogo Onsen in het verleden. Rechts de ouderwetse stoomtram van de spa die over de rails van de reguliere trams rijdt en die regelmatig zijn stoomfluit laat horen door de hele stad. Op de achtergrond het gebouw van de prefecturale regering.

Iya Vallei

Vandaag ga ik op weg naar de Iya Vallei, een mooi en wild stuk van Shikoku. Eerst nog even koffie bij het station van Tokushima voor ik op de trein stap. Wat zouden we toch moeten zonder Starbucks...
Een goed begin van de dag voor mijn buurvrouw met een rok met aardbeien en de tekst "Bouquet de la fraise". Zou ze weten dat de Hollanders op het eiland Deshima (bij Nagasaki) de aardbeien in Japan hebben ingevoerd?

Tokushima - poppentheater en indigo

Regen in Tokushima, tyfoon 21 is in aantocht. Dus op zoek naar binnenactiviteiten. Naar het toeristenbureau om te vragen of ze me een introductie kunnen geven voor een indigo ververij in de Yoshino River Valley? Ik besluit om eerst maar iets te gaan DOEN. Dan gebeuren er meestal vanzelf allerlei dingen - en inderdaad, vandaag is weer zo'n Japanse wonderdag waar het een bij toeval op het ander volgt en alles op zijn plaats valt. Dus eerst maar naar Jurobe Yashiki, het poppentheater en museum. Rechts het theater - met natuurlijk indigo kussens op de banken en indigo banen in de gordijnen.

Shikoku - pelgrimstocht

Gisteren ben ik in Shikoku aangekomen en vandaag heb ik de hele dag besteed aan een wandeltocht van 12 km langs de eerste vijf tempels van de 88-tempelroute, de beroemdste pelgrimstocht van Japan. De charismatische boeddhistische geestelijke, Kobo Daishi (774-835) die het Shingon boeddhisme vanuit China in Japan introduceerde, heeft ooit eens deze route gelopen. Degenen die de tocht in navolging van Kobo Daishi lopen, worden door zijn geest vergezeld. Je reist dus altijd met z'n tweeën. Het is een circulaire route: je eindigt waar je begint, bij tempel 1. Als je hem loopt om voor zware zonden te boeten, loop je hem in omgekeerde volgorde, d.w.z. van 88 naar 1.

Tokio festivaltijd

In tweede helft van september valt een serie nationale vrije dagen, zoals de herfst dag- en
nachtevening, de dag van Respect voor de Ouderen, en daaromheen nog wat overbruggingsdagen - bijna een hele week vrij voor de Japanners, de zgn Silver Week. In deze tijd, ook die van de rijstoogst, houden veel Shinto-tempels hun jaarlijkse grote festival. Rechts een vlag met het karakter Matsuri (festival) erop. Deze festivals zijn kleurig, luidruchtig en viriel. De godheid van de tempel in kwestie wordt rondgedragen in een draagbare schrijn - mikoshi, meestal een loodzwaar ding. Je moet fit en gezond zijn om een "mikoshi" mee te helpen dragen onder luid uitroepen van de kreet "wasshoi!".  Mannen en vrouwen doen eraan mee, maar er zijn ook kinder-mikoshi.

Tokio's zachte wolkenkrabbers

Een wandeling 's morgens met regen en mist van Shibuya naar Shinjuku - Park Tower rijst op als een droombeeld - in deze torens is het Park Hyatt Tokyo gehuisvest, waar de film "Lost in Translation" werd opgenomen. Een wandeling door Shibuya en vooral Shinjuku, zonder vooropgezet plan, waarbij je vooral op de nieuwe bouw let, doet je waardering voor het moderne Tokio toenemen - de wolkenkrabbers hebben iets sierlijks en, gek genoeg, iets zachts; een buigzame structuur.