Iya Vallei

Vandaag ga ik op weg naar de Iya Vallei, een mooi en wild stuk van Shikoku. Eerst nog even koffie bij het station van Tokushima voor ik op de trein stap. Wat zouden we toch moeten zonder Starbucks...
Een goed begin van de dag voor mijn buurvrouw met een rok met aardbeien en de tekst "Bouquet de la fraise". Zou ze weten dat de Hollanders op het eiland Deshima (bij Nagasaki) de aardbeien in Japan hebben ingevoerd?

Uitzicht vanuit de trein op de vallei van de Yoshino Rivier, een gevaarlijke overstromer, en op de bergen van Shikoku, de mooiste van Japan.

Maar vandaag is de Yoshinogawa rustig.














In Awa Ikeda overstappen op de trein naar Oboke - er zijn twee ravijnen in de Iya Vallei, Koboke en Oboke; Oboke heeft een treinstationnetje. De trein is te laat. In Shikoku gebeurt dat vaker - de mensen hier blijven daar vrij relaxt onder.







Tijd genoeg om de ikebana in het station te bekijken, gemaakt in de stijl van de Saga school. In stations en hotel lobbies staan vaak dit soort bloemstukken.

De trein scheurt langs de berghellingen - moeilijk om foto's te maken. Hier begint het Koboke ravijn.

Oboke - verwelkomd door de stationschef.

Ik heb nog tijd voordat het busje van het spa hotel me komt halen en maak een excursie (per bus en lopen) naar de hangbrug over de Iya Vallei; die is gemaakt van de lianen van de wisteria, zo'n duizend jaar geleden - in de tijd dat de Heike clan, nadat ze door de Genji/Minamoto waren verslagen in een dramatische slag op de Yashima hoogvlakte bij Takamatsu, in deze bergen hun toevlucht hadden gezocht.





Je kunt een kaartje kopen om de brug over te steken; hij is tegenwoordig versterkt met moderne materialen en het ding ligt als een huis, hoewel de meeste mede-lopers het eng vinden en regelmatig kreten slaken "O wat griezelig".

Het is een indrukwekkend ding, die brug. Er zijn er nog twee, meer naar het oosten, waar minder mensen komen - je moet door moeilijk begaanbaar terrein om er te komen en er is heel weinig openbaar vervoer.

Op weg naar het hotel Nanoyado Hotel Iya Onsen komen we langs prachtige berggezichten - omdat het mistig en vochtig is, lijken het net oude inktschilderingen.

Geheimzinnig

In de bergen van Shikoku wonen nog sjamanen.













In het hotel aangekomen eerst maar in het warme bronbad, buiten, uitgehouwen in de rotsen boven de rivier. Je gaat erheen met een kabeltreintje.

In de sloffenkast bij de kleedkamer tref ik een paar hippe teenslippers aan. Hippe gast, waarschijnlijk. En ja hoor, een Tokioos meisje, blijkt later.

Het buitenbad. Het water is lauw, 39 garden, en je hoeft je niet schoon te maken voor je het bad in gaat, heeft de gastheer gezegd: het water komt rechtstreeks uit de berg in het bad en stroomt ook meteen weer door - dus het is altijd schoon water.

Het water ruikt discreet naar zwavel; omdat het niet zo heet is kun je er lang in blijven - ik ontspan en terwijl ik zachtjes heen en weer wieg door het bewegende water en naar de rotsen en de stroomversnelling in de rivier kijk, breng ik 1,5 uur zoet in het bad.

Abstract beeldhouwwerk van Moeder Natuur.

Als ik terugga naar boven, naar het hotel, staat de maan al aan de hemel.

Uitzicht op de Iya Vallei bij het ontbijt de volgende morgen - het is een stuk helderder en de bergen lijken een stuk aardser.