Een prettig verblijf in Hiraizumi Spa was dat. Een beetje zoutig thermaal water. Iedere Onsen - spa - heeft zijn eigen helende eigenschappen en deze had er nogal wat: goed voor chronische vrouwenkwalen, chronische darmklachten, spier- en gewrichtspijn, brandwonden - en nog zo wat. De laatste week kreeg ik nergens rauwe vis voor het ontbijt; wel roerei met (vlees)jus en uiensoep; of met maissoep en garnalenragout. Vanmorgen een nieuwe ontdekking: een manier om jam en boter tegelijk op je toast te smeren!
Kijk, je vouwt het kuipje in tweeën en de margarine en de bosbessenjam worden tegelijk en gelijkelijk verdeeld over je toast.
Met de trein naar Sendai in Miyagi prefectuur; de namen van de stations in de buurt veroorzaken een knijp in mijn maag: Kesennuma, Rikuzentakata, Ofunato.....allemaal slachtoffers van de tsunami in 2011. Ik ben op weg naar Shiogama, waar ik naar de vismarkt wil en vanwaar ik de veerboot wil nemen die via een van de drie mooiste landschappen, eigenlijk zeegezichten, in Japan naar Matsushima vaart. Ook Shiogama heeft te lijden gehad van de ramp in 2011, je ziet het aan de beschadigde wallekant van de haven, de lege plekken tussen de gebouwen aan de haven en lege geraamtes van huizen die nog niet zijn afgebroken. Het water stond bij het station twee meter hoog.
Op de vismarkt is het gezellig, de sfeer is er vrolijk. Omaatje heeft de beste octopus-op-azijn van de hele markt, ik mag een stukje proeven. Daar word je slim van, zegt ze. Maar dat BEN ik al. O sorry, dat kon ik niet zien. En waar was je eigenlijk met je fototoestel toen ik nog jong en mooi was? Oma en ik krijgen een lachbui. Oma, u bent nog altijd prachtig.
Ik eet een levensgrote oester bij deze mevrouw; de zee bij Sendai is beroemd om zijn oesters.
Zusje ontleedt een Mebachi - zo geheten vanwege de grote ogen als kommetjes - tonijn.
Met een eng uitziend mes.
Er wordt veel zalm verkocht.....
Na een rondje markt en kletspraatjes over de kwaliteit van het aangebodene lunch ik met rauwe vis op rijst.
De rijst is nog warm, zodat het vet van de vis een beetje "smelt". Heerlijk.
De sushi-baas, de itamae, is een leuke knul, maar deze foto gaat eigenlijk over het boek dat op de toonbank staat, met foto's van de verwoestingen die door de tsunami van 2011 zijn aangericht.
Na de lunch met de veerboot langs de beroemde grillige eilanden naar Matsushima.
Mooi en bijzonder; hier vliegt een meeuw, maar op de eilandjes wonen veel aalscholvers. De zee is een beetje rommelig en ik voel het in mijn maag. Gelukkig duurt de tocht maar 50 minuten........
Aan de wal in Matsushima ga ik naar een "National Treasure", de Zuiganji Tempel. In 2011 gespaard gebleven, de tsunami heeft hem niet getroffen, kwam alleen bij de poort naar binnen. Eigenlijk heeft hij wel wat schade geleden door de aardbeving die vooraf ging aan het geweld van het water, maar dat was minimaal. Ik bedank de Sho Kannon, boeddha van de barmhartigheid, voor een leuke dag. Het hoofdgebouw van de tempel is niet te zien - restauratie vanwege regelmatig onderhoud, tot ongeveer maart 2016. Na Matsushima reis ik verder naar Aizu Wakamatsu; vanaf Koriyama is dat een mooie treinrit. Overnachten in de Onsen Higashiyama.
Een prettig verblijf in Hiraizumi Spa was dat. Een beetje zoutig thermaal water. Iedere Onsen - spa - heeft zijn eigen helende eigenschappen en deze had er nogal wat: goed voor chronische vrouwenkwalen, chronische darmklachten, spier- en gewrichtspijn, brandwonden - en nog zo wat. De laatste week kreeg ik nergens rauwe vis voor het ontbijt; wel roerei met (vlees)jus en uiensoep; of met maissoep en garnalenragout. Vanmorgen een nieuwe ontdekking: een manier om jam en boter tegelijk op je toast te smeren!
Kijk, je vouwt het kuipje in tweeën en de margarine en de bosbessenjam worden tegelijk en gelijkelijk verdeeld over je toast.
Op de vismarkt is het gezellig, de sfeer is er vrolijk. Omaatje heeft de beste octopus-op-azijn van de hele markt, ik mag een stukje proeven. Daar word je slim van, zegt ze. Maar dat BEN ik al. O sorry, dat kon ik niet zien. En waar was je eigenlijk met je fototoestel toen ik nog jong en mooi was? Oma en ik krijgen een lachbui. Oma, u bent nog altijd prachtig.
Ik eet een levensgrote oester bij deze mevrouw; de zee bij Sendai is beroemd om zijn oesters.
Zusje ontleedt een Mebachi - zo geheten vanwege de grote ogen als kommetjes - tonijn. 
Met een eng uitziend mes.
Er wordt veel zalm verkocht.....
Na een rondje markt en kletspraatjes over de kwaliteit van het aangebodene lunch ik met rauwe vis op rijst.
De rijst is nog warm, zodat het vet van de vis een beetje "smelt". Heerlijk.
Na de lunch met de veerboot langs de beroemde grillige eilanden naar Matsushima.
Mooi en bijzonder; hier vliegt een meeuw, maar op de eilandjes wonen veel aalscholvers. De zee is een beetje rommelig en ik voel het in mijn maag. Gelukkig duurt de tocht maar 50 minuten........
Aan de wal in Matsushima ga ik naar een "National Treasure", de Zuiganji Tempel. In 2011 gespaard gebleven, de tsunami heeft hem niet getroffen, kwam alleen bij de poort naar binnen. Eigenlijk heeft hij wel wat schade geleden door de aardbeving die vooraf ging aan het geweld van het water, maar dat was minimaal. Ik bedank de Sho Kannon, boeddha van de barmhartigheid, voor een leuke dag. Het hoofdgebouw van de tempel is niet te zien - restauratie vanwege regelmatig onderhoud, tot ongeveer maart 2016. Na Matsushima reis ik verder naar Aizu Wakamatsu; vanaf Koriyama is dat een mooie treinrit. Overnachten in de Onsen Higashiyama.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten