Tokio is een dure stad en iedere dag buiten eten kan behoorlijk in de papieren lopen. Maar aan de andere kant hoeft het niet altijd cup noedels en curry-rice te zijn - trouwens de Japanse kerrie is erg lekker. De lunches zijn vaak verrassend goedkoop, ook in de duurdere restaurants. U kunt zelfs heel elegant lunchen bij L'Atelier van Joel Robuchon in Roppongi Hills zonder een fortuin te hoeven neertellen. Vandaag lunch ik in het luxe Tokyo Midtown - zie mijn blog van gisteren. Er is daar op de ondergrondse verdieping een gang met restaurantjes die voornamelijk lunch verkopen. Ik koop een mooie lunchbox bij een van de zaakjes. De rijst is net klaar en dampt nog zo, dat de koelvitrine ervan beslaat.

In Tokio is altijd wel, zelfs langs de drukste straat, een hoekje te vinden met wat groen en een bankje om even te gaan zitten of slapen, zelfs op de openbare emergency-toiletten.
Vandaag ben ik mijn tas gaan halen die ik in een taxi had laten staan - met mijn aantekeningen. Ver weg, en geen gemakkelijk te vinden adres, maar de lokale politiepost (koban geheten, meestal op de hoek van een straat, met een rood licht boven de ingang) heeft altijd een boek met plattegronden van de buurt en biedt dus hulp. En verder: Als u uit een taxi stapt, bewaar dan altijd het recu, daar staat het nummer van de taxi op en de telefoon van het bedrijf.

Geen opmerkingen:
Een reactie posten