Hagi - keramiek

In Hagi vind je overal keramiekwinkels; en ook bij de antiquairs is Hagiyaki te koop. Meestal heeft het lichte kleuren: beige, wit, roze, lichtblauw en schakeringen daarvan. Dit is een beetje een atypische pot, met dat krimp-glazuur. Hagi wordt veel gebruikt in de theeceremonie, het is zeer gewild in heel Japan.

Hagi is anders

Hagi (Yamaguchi pref.) op 26 en 27 oktober - een stad waar je de tijd voor moet nemen. Historisch en cultureel is het van betekenis: in de 19de eeuw heeft het belangrijke figuren voor de modernisering van Japan voortgebracht; in de 16de eeuw zijn de pottenbakkers er neergestreken die Hideyoshi had meegenomen van zijn Koreaanse veldtochten. Zij hebben de keramiek van Hagi groot gemaakt - beroemde theekommen zijn er vandaan gekomen. Rechts het Edoya steegje - een van de mooie lanen waaraan oude huizen liggen; een paar daarvan zijn te bezichtigen.

Een nostalgische rit met de Stoomlocomotief Yamaguchi

Japan houdt van zijn oude stoomlocomotieven. Er rijden er nog altijd een paar (overigens als plezierrit, niet als lijndienst) door het land en een van de bekendste is de stoomlocomotief Yamaguchi die vanaf begin mei tot half november rijdt van Shin Yamaguchi naar het stadje Tsuwano in de prefectuur Shimane. Op 25 oktober rijd ik mee...

Izumo, vergaderplaats van de goden, en Matsue

Tokio Station, 22 oktober - de Sunrise Express is klaar voor vertrek. Een van de beroemde nachttreinen van Japan. Het is moeilijk om een plaats te reserveren voor de Sunrise, maar dankzij een kennis bij het Japanse toeristenbureau, is het gelukt! Omdat de treinen vallen onder JR, kun je met je JR railpas terecht. Voor een slaapplaats of een stoel waarin je horizontaal kunt liggen, moet je extra betalen. Om 22.00 uur vertrekken we, om 10.00 uur de volgende morgen arriveren we in Izumo in Shimane Prefectuur. Het is een trein vol vrolijke passagiers. Iedereen is blij met zijn avontuur en vrienden en familieleden staan uit te wuiven.

Ontspannen in Arima Onsen

Op 20 oktober vertrekken we met de bus vanuit Kochi naar Arima Onsen bij Kobe, een van de oudste spa's in Japan waar we twee dagen zullen blijven. Al in de zevende eeuw werd hij bezocht door keizers. Het is - alweer, nog steeds - prachtig weer.

Kochi - stad

Alweer schitterend weer vandaag. Vanuit de bergen van Tosayama gaan we terug naar  Kochi om een dag je rond te kijken in deze aardige stad met zijn trams. Kochi is een goede uitvalsbasis voor verschillende dagtochten, o.m. naar het naar het strand Katsurahama en het Ino papiermuseum. Vandaag blijven we in de stad en gaan om te beginnen naar het uitzichtpunt op de berg Godaisan. Op de voorgrond de Kokubu rivier en daarachter de Kagami rivier die door de stad stroomt.

Kochi en omgeving

Van 18-22 oktober reis ik in het gezelschap van mijn vrienden H en HJ. We reisden al eerder samen in Kyushu, nu worden het twee dagen Kochi en omgeving en daarna staat Arima Onsen bij Kobe op het programma.

Avondje Kochi

Vanuit Kamikoya en papier weer door naar een stad, Kochi. De hoofdstad van de de zuidelijkste prefectuur van Shikoku, Kochi. Het stationsgebouw is mooi, ontworpen in de stijl van de traditionele Tosa - de oude naam voor Kochi - architectuur, met een rond dak en houten balken. In de hal zie ik dat ook hier de wollen puntmutsmode ( zie ook blogbericht van 14 oktober 2015) is doorgedrongen.

Papier maken in Kamikoya

Rogier Uitenbogaart in Kamikoya, de plaats waar hij al tientallen jaren het traditionele Tosa washi - papier uit Kochi - maakt. Bijzonder sterk, mooi papier. Kochi is van oudsher een van de belangrijke producenten van Japans papier. Kamikoya heeft eigen toevoegingen gemaakt aan de de traditionele Japanse papiersoorten, zoals Waranshi, het Japans-Nederlandse fusion papier. De producten uit zijn werkplaats worden voor allerlei doeleinden gebruikt, onder meer voor interieurs, lampen, kunstwerken, etc. De bekende architect Kuma Kengo werkt graag met zijn papier. Rogier is in Shikoku  en in Japan zeer bekend.

Yusuhara en Kamikoya; geschiedenis, architectuur en papier

Op 15 oktober ga ik vanuit Kurashiki naar Yusuhara, diep in de bergen van de prefectuur Kochi op Shikoku. Twee treinen en een bus. In het plaatsje Susaki ten westen van de stad Kochi, wacht ik met 1 dame, die hier net haar boodschappen heeft gedaan, op de bus.

De rijstpakhuizen van Kurashiki

Kurashiki was in de Edo-periode de centrale opslagplaats voor de belastingen en accijnzen uit Zuidwest Honshu, die werden geheven door de Shogun; deze werden betaald in rijst die werd opgeslagen in stenen pakhuizen langs de grachten in het centrum van de stad - Kura betekent pakhuis, daar komt de naam van de stad vandaan.
Kurashiki is bekend als textielstad, 70% van de katoen in Japan komt hiervandaan. De denim is beroemd.

De vormen van het dagelijks leven, het cachet van de ruit en de ijsmuts

De Fuji vandaag, vanuit de trein naar Kurashiki, met een tiara van de eerste sneeuw die op de top viel op 11 oktober. De Fuji is een geliefd onderwerp in de Japanse kunst - denk aan de serie houtsneden met de Fuji als onderwerp, van Hiroshige.  In de kunstnijverheid siert hij keramiek, lakwerk, textiel. Niet alleen als treinreiziger met de Tokaido Shinkansen, maar ook als deelnemer in het dagelijks leven in Japan kom je hem veel tegen.

Miyajima - kleuren, lijnen en schoonheid

De pracht en het plezier van een verblijf in Miyajima, de vrolijke sfeer, het verovert me altijd weer. Daarom kom ik er altijd terug. Om samen met de scholieren - miljoenen tref je hier aan op schoolreisje - te genieten van de schoonheid, de vondsten en van Guesthouse Kikugawa met hun nostalgisch ouderwetse - vroeg-Showa - kamers en uitstekende keuken. Morgen terug naar Tokio, tot ziens! Het was weer een heerlijk verblijf met prachtig weer. Rechts het uitzicht vanaf Tahoto Pagode op Hiroshima.

Zonsondergang in Miyajima

Als die geweldige berg daar niet lag, zou je niet in de verleiding komen om een foto van het uitzicht uit de Shinkansen te maken op deze plek... Vandaag weer op pad met de trein, naar Miyajima, voor de zonsondergang. Dat is THE thing to do. Je komt tegen vijven aan, en racet naar de grote drijvende Torii om daar de kleuren van de ondergaande zon af te wachten. Knalhelder weer en dus was vriendin Fuji zichtbaar.

Chillen in Wakayama

Op 1 oktober vertrek ik uit Kotohira naar Wakayama - tijd voor ontspannen in in onsen. In een trein die Zuidenwind heet rijd ik naar het noorden. In de trein die Zwarte golf heet rijd ik vanuit Shin-Osaka in richting van het Witte Strand, naar Kii Tanabe in Wakayama. Ik zit in de voorste wagon met een mooi uitzicht.