De rijstpakhuizen van Kurashiki

Kurashiki was in de Edo-periode de centrale opslagplaats voor de belastingen en accijnzen uit Zuidwest Honshu, die werden geheven door de Shogun; deze werden betaald in rijst die werd opgeslagen in stenen pakhuizen langs de grachten in het centrum van de stad - Kura betekent pakhuis, daar komt de naam van de stad vandaan.
Kurashiki is bekend als textielstad, 70% van de katoen in Japan komt hiervandaan. De denim is beroemd.

Door de grachten voeren de boten met rijst om ze naar de pakhuizen te brengen. Het is een leuke wandeling langs de hoofdgracht, aan beide kanten beplant met wilgen.

De bruggen moesten hoog zijn, zodat de met rijst volgeladen boten er onderdoor konden.
















Tegenwoordig varen vooral de houten rondvaartboten door de grachten van het schilderachtige stadje.

In een aantal pakhuizen zijn musea gevestigd. Dit is de binnenplaats van de Mingeikan, het museum voor volkskunst, een van mijn favorieten. Het is het tweede belangrijke Japanse museum in zijn soort, na de Mingeikan in Tokio.

In  de Mingeikan, met zijn mooie houten interieur, vind je onder meer prachtige houten ladekasten (tansu), keramiek, textiel, glas - het Kurashiki glas is beroemd in Japan, lakwerk en gevlochten manden.

Een bloemstuk ontbreekt niet, in een prachtige vaas met een barst erin - dat maakt hem eigenlijk mooier...

Een voorbeeld van Kurashiki glas.

De gezellige winkelstraat van Kurashiki. Er is veel doorsnee toeristenspul te koop, maar in Kurashiki vind je ook winkels met mooie artikelen, zoals de museumwinkels bij het museum van volkskunst en het speelgoedmuseum. Je vindt er ook verschillende kleine antiekwinkels. Bijzonder zijn de handgeweven rietmatten en placemats - Kurashiki is er beroemd om. Links op de foto het Momotaro museum. Momotaro is de plaatselijke legende van het jongetje dat uit een perzik werd geboren als zoon van een kinderloos echtpaar

Een klassieke theesalon met uitnodigende fruitconcomposities. Veel met perziksmaak - Okayama, de prefectuur waarin Kurashiki ligt, is beroemd om zijn perziken en druiven. Ik ga er naar binnen voor thee met zo'n prachtig kunstwerk.

Het is een gezellige tearoom, voornamelijk door vrouwelijke gasten bezocht, maar af en toe komen ook groepjes een beetje giechelige jonge mannen binnen.

Dan een bezoek aan het speelgoedmuseum - vier kamers met vitrines volgepropt met antiek, oud en minder oud speelgoed - vooral de terracotta poppen zijn prachtig. Het staat er zo vol dat je goed moet focussen, wil je echt iets zien.

Japan is bekend om zijn schitterende vliegers - daarvan hangen er veel - dit gigantische exemplaar hangt aan het plafond.

Veel van de poppen zijn figuren uit volksvertellingen en legenden. Links stapt Momotaro uit zijn perzik.


























De conservering van Kurashiki is te danken aan Ohara Magosaburo, een van de rijke Ohara textielbaronnen wier fabrieken de voornaamste werkgelegenheid boden in de Meiji periode. Hij bouwde ook het eerste museum voor westerse kunst in Japan, het in classicistische stijl gebouwde Ohara Museum of Art, met werken van El Greco, Picasso en Rodin, maar ook van Japanse kunstenaars.

De door de textielbaron Ohara voor zijn vrouw gebouwde Yurinso Villa. Dit huis wordt ook wel het "Groene Paleis" genoemd, vanwege de dakpannen die vanuit bepaalde gezichtshoeken groen lijken. Het is af en toe te bezichtigen.

In Kurashiki zijn veel winkels die het beroemde Bizen keramiek - Bizenyaki - verkopen. De kwaliteit ervan is goed en wie geen tijd heeft om Bizen te bezoeken, kan hier terecht.

























Ook hier veel schoolreizende kinderen - die Kurashiki cool vinden.