De pracht en het plezier van een verblijf in Miyajima, de vrolijke sfeer, het verovert me altijd weer. Daarom kom ik er altijd terug. Om samen met de scholieren - miljoenen tref je hier aan op schoolreisje - te genieten van de schoonheid, de vondsten en van
Guesthouse Kikugawa met hun nostalgisch ouderwetse - vroeg-Showa - kamers en uitstekende keuken. Morgen terug naar Tokio, tot ziens! Het was weer een heerlijk verblijf met prachtig weer. Rechts het uitzicht vanaf Tahoto Pagode op Hiroshima.
Het is heel laag water en Itsukushima tempel staat vandaag niet in het water - anders dan vorige keer - maar blijft mooi.
Ook de beroemde poort heeft zijn voeten op het bijna droge en je kunt er naartoe wandelen. Het is niet zo'n horde rond de poort - voornamelijk kinderen. Volwassenen hebben geen zin om hun mooie schoenen vol modder en griezelige wieren te krijgen.
Blehhh - slijmerig spul.
Een grote sprong naar een droger stuk.
Sommigen hebben het opgegeven. Dan maar natte sokken. De poort is te fascinerend om niet dichtbij te willen zijn.
Tjonge, wat een olifantspoten, en niet zo erg schoon ook. Illusies blijven het best bewaard op afstand.
Intussen is het op het droge heel gezellig - met selfies kun je veel lol hebben.
En de Daiganji tempel is goed om je wensen te deponeren voor goede studieresultaten - daar kun je je dan op verheugen.
Vanaf de kant naar de poort en naar Hiroshima kijken met een arm om je heen - intiem en gezellig.
Deze scholieren staan in de rij voor gegrilde oesters - geen ijs of patat. Deze tent is populair en tegen koffietijd 's morgens staan er dikke rijen.
Hebbes! En zo te zien smaken ze prima.
De toegangsbrug tot Daisho-in, een boeddhistische Shingontempel in de heuvels aan de voet van Mount Misen achter Itsukushima Shrine.
Deze Tempel staat vol met bijzondere beeldjes en snuisterij-achtige objecten en objecties. De 500 arhats hebben allemaal kleurig gestreepte gehaakte mutsjes op - je vraagt je af of iemand die met veel toewijding heeft zitten haken - en er is een blinkend verguld beeld van de liggende Boeddha.
Een grote rozenkrans aan een katrol - als je hem ronddraait en de kralen door je vingers laat gaan, heeft dat hetzelfde effect als het reciteren van een soetra.
Op het tempelterrein is ook een "Henjo" grot - met afbeeldingen uit alle 88 tempels van de Shikoku pelgrimstocht, evenals in Zentsu-ji bij Takamatsu. Ik maak de ronde van alle tempels en heb nu voor de tweede keer de tocht gelopen. Links een indrukwekkend beeld van de afschrikwekkende maar rechtschapen Fudo Myo-o.
in het midden van de trap van de poort naar de hoofdhal van Daisho-in zijn rijen met ronddraaiende cilinders geplaatst, gebedsmolens. De cilinders zijn beschreven met soetra's en het ronddraaien door ze aan te raken met je hand terwijl je klimt of stijgt, heeft hetzelfde effect als het opzeggen van een soetra.
Terwijl ik de trap afdaal en de cilinders laat draaien, wordt ineens mijn wenst vervuld. Ik zoek al de hele dag naar een plek waar ik goed koffie kan drinken. Halverwege de treden naar beneden, ruik ik ineens - koffie. Ik zie aan mijn linkerkant een stenen trapje naar beneden met een wegwijzer: koffie en thee. Joepie. Het is een geweldige plek. Een oud theehuis van de tempel dat niet meer werd gebruikt en dat nu als café is geopend, tien dagen geleden. Je kunt er ook vegetarische soba noedels eten en omdat ik nog niet heb geluncht, bestel ik die ook.
Elegant zwevend over de stapstenen van de binnentuin brengt de dame in kimono mijn noedels.
Ze zien er prachtig uit en zijn lekker.
Op de terugweg zie ik dat het bij het watervat van de Itsukushima Shrine drukker wordt - de mensen gaan de tempel binnen om vandaar uit de zonsondergang te beleven.
Handdoek vergeten meenemen, dan maar je handen afdrogen aan je spijkerbroek.
De zonsondergang nadert en het wordt dringen...
Anderen kiezen ervoor om, voordat ze met het veer teruggaan, te slenteren door de straat met de souvenirwinkels.
Ook druk, en niet minder gezellig.
Maar voor een mooie straat met traditionele winkels en hotels en pensions, en zelfs goede koffie, moet je toch naar de Machiya-dori, de straat met de traditionele koopmanshuizen.
De avond valt nadat iedereen weer betoverd van de zonsondergang heeft genoten.
Tijd voor het uitstekende eten in Guesthouse Kikugawa, het einde van twee dagen ouderwets genieten in Miyajima.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten