Tokio Station, 22 oktober - de Sunrise Express is klaar voor vertrek. Een van de beroemde nachttreinen van Japan. Het is moeilijk om een plaats te reserveren voor de Sunrise, maar dankzij een kennis bij het Japanse toeristenbureau, is het gelukt! Omdat de treinen vallen onder JR, kun je met je JR railpas terecht. Voor een slaapplaats of een stoel waarin je horizontaal kunt liggen, moet je extra betalen. Om 22.00 uur vertrekken we, om 10.00 uur de volgende morgen arriveren we in Izumo in Shimane Prefectuur. Het is een trein vol vrolijke passagiers. Iedereen is blij met zijn avontuur en vrienden en familieleden staan uit te wuiven.
Mijn eigen coupe voor de volgende 12 uur. Een burootje,
Een wastafel en een bed.
Op het bed: kussen, pyjama, sloffen en een toiletzak met het logo van de Sunrise Express.
Inhoud van de toiletzak... Alles om je fris en fruitig te houden, inclusief een handdoekje, tandenborstel, scheermes, etc., etc. Leukste van alles: een zeepdoosje met zeep erin en het Logo van JR in goud er op. Plus een chipkaart voor de douche. Die hebben ze dus ook.
Klaar voor bed in mijn sjieke streep-pyjama. De trein deint zacht en dat slaapt prima.
Sunrise, sunrise (Norah Jones...), alleen niet zo romantisch want bij de grote stad Okayama.
Aangekomen in Izumo, gaat de hele meute nog even op de foto met Sunrise Izumo. Het was heel prettig.
Dan met de Ichibata bus vanuit Izumo stad naar de Izumo Taisha, het tweede belangrijke Shinto heiligdom in Japan, na Ise Jingu. De bus stopt voor de hoofdpoort en pal daartegenover zie ik een... Starbucks. De zeemeermin van *$$ en konijn van de Izumo tempel. (Okuninushi, de godheid van Izumo Taisha, bracht eens een gewond konijn genezing, vandaar alle konijnenbeeldjes op het terrein van de tempel). Shimane is de laatste prefectuur in Japan die zich heeft bekeerd tot Starbucks - en dan meteen een winkel mogen openen bij de voordeur van het belangrijke heiligdom, dat is niet mis.
De hoofdpoort van Izumo Taisha - even kijken of de selfie is gelukt...
Even goed reinigen alvorens de heilige plek te betreden. Dit stel staat wel vijf minuten te spetteren.
Het paard heeft een glimmende neus van alle handen die hem aaien - dat brengt namelijk geluk.
En daar is hij dan, de Izumo Taisha - niet overvol, gelukkig, maar wel een gezellige opkomst.
De strooien shimenawa is wel 2000 kg zwaar.
Het heiligdom waar de kami woont, mag niet worden betreden. Je bidt en roept hem aan bij deze poort. Okuninushi, de god, is de godheid van de goede relaties tussen de mensen en derhalve van het huwelijk En van de zeevaarders, en nog wel meer.
Het is een mooie poort met sierlijk houtsnijwerk. En als je een belangrijk verzoek hebt, is het nu je kans. Oktober is de maand waarin alle goden uit heel Japan vergaderen in Izumo; je hebt dus een goede kans een luisterend oor, of zelfs meerdere, te treffen.
Tevreden na gedaan gebed, verder naar het volgende onderdeel. Eigenlijk is Izumo Taisha veel vriendelijker dan Ise Jingu. Alles is ontspannen, overal konijnenbeeldjes, leuke souvenirs, het is minder verstorven en ijl. Ik vind het leuk. De guards in uniform staan ook niet zo op scherp. Het is na elven en ze kijken af en toe steels op hun horloge of ze niet al mogen lunchen. En fotograferen mag overal.
Achter de grote omheinde heiligdommen, staat nog een kleintje waar ook veel wordt gebeden.
Je kunt ook bidden bij kleine heiligdommen langs de muur van het heilige der heiligen. Kinderen zijn altijd gefascineerd door het geld dat in de daarvoor bestemde bak wordt gegooid. Even kijken of de kamisama het inderdaad zelf komt ophalen...
Een zojuist gekocht "omikuji" - een papiertje met een toekomstvoorspelling, wordt doorgenomen en geeft reden tot glimlachen.
Deze boom ziet er helemaal besneeuwd uit door alle omikuji die er in zijn vastgeknoopt. Ik heb de mijne er ook in gehangen. Er stond onder meer in dat ik zou terugkrijgen wat ik had verloren. ?!? Ik ben toch niets kwijt? Een paar dagen later laat ik mijn pocket wi-fi liggen in de trein. Ik herinner me de voorspelling en denk: ik ben benieuwd. En ja hoor, de Japan Rail belt om te zeggen dat hij is gevonden, hij was helemaal doorgereisd naar Fukuoka in Kyushu. Maar hij is terecht. Al die goden bij elkaar, het maakt van Izumo Taisha een echte power spot.
Het begint gezellig druk te worden bij de winkel waar je souvenirs, vooral talismannen, kunt kopen.
Ook hier kun je een stempel en kalligrafie in je speciale boek laten schrijven. Ik wist niet dat shintotempels hier ook aan doen. Alweer mijn stempel-boek niet meegenomen. Daar moet ik beter aan gaan denken.
Het loopt tegen lunchtijd en het wordt druk in de leuke winkelstraatjes. Overigens is het overgrote aanbod van eten: soba noedels, niet mijn favoriet.
Na de noedels, een mens moet goed voor zichzelf zorgen, lekker een ijsje.
Van Izumo Taisha met de bus naar het Izumo station en vandaar door met de trein naar Matsue, de hoofdstad van Shimane prefectuur. Deze scholiere heeft een spannende combinatie aan. Stippen, strepen, ruiten.
De derde beroemde zonsondergang in Japan: vanaf het terras achter het prefecturale museum. Hij is inderdaad wonderschoon.
Omdat het zulk droog en zonnig weer is geweest de laatste tijd, zijn de zonsondergangen spectaculair.
Schitterend mooi.
Nadat de vurige bol in de zee is gezonken, ga ik nog het museum bekijken - er is een tentoonstelling van Ito Jakuchu - een 19de eeuwse schilder die bekend staat om zijn schilderingen van
hanen en hennen.
Een gevoel van humor kan hem niet worden ontzegd...
Nadat de vurige bol in de zee is gezonken, ga ik nog het museum bekijken - er is een tentoonstelling van Ito Jakuchu - een 19de eeuwse schilder die bekend staat om zijn schilderingen van 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten