woensdag 21 oktober 2015

Ontspannen in Arima Onsen


Op 20 oktober vertrekken we met de bus vanuit Kochi naar Arima Onsen bij Kobe, een van de oudste spa's in Japan waar we twee dagen zullen blijven. Al in de zevende eeuw werd hij bezocht door keizers. Het is - alweer, nog steeds - prachtig weer.















Het landschap op het eiland Awaji lijkt af en toe abstracte kunst.

















Ikebana op de toiletten van de wegstations waar we een paar keer tijdens de bustocht onze benen strekken.















Ik logeer in een traditioneel Japans onsen -hotel, Negiya Ryofukaku
Ze hebben er een mooie kleur yukata - voor de mannen hetzelfde patroon, maar blauw. Eerst de yukata aan en dan in het bad.
























Negiya is nog een ouderwetse ryokan: een groot bad voor de mannen en een kleiner voor de vrouwen. Rechts het kleinere, nieuwere en eigenlijk gezelliger, vrouwenbad.











Het vrouwen-buitenbad. Het water van de buitenbaden is roodbruin, want ijzerhoudend, en is erg zout. En goed om allerlei kwalen te helen.















Dit is het mannenbad - groot en betegeld, echt een ouderwets onsen-bad. In veel traditionele ryokan zijn de mannenbaden nog groter, maar om het systeem "eerlijker" te maken, worden de baden omgewisseld en mogen de vrouwen 's morgens gebruik maken van het mannenbad, en andersom.










Het buitenbad dat erbij hoort.    

De douches en kraantjes - om je bij schoon te maken voordat je het grote bad in mag.













De krukjes en ronde emmertjes staan keurig gestapeld langs de muur - hier zijn ze van plastic, bij de dames van hout...















Na het bad krijg je je diner op de kamer geserveerd. Het eten is hier ontzettend lekker en licht.
Je eet in je yukata.















Een stoofpot - waarin voornamelijk groenten en een paar stukjes vis.



























En dit is Mai, degene die het diner  opdienten uitlegt en die ook verder deze twee dagen voor me zorgt - bed opmaakt, tijdschema vaststelt: tijd voor het ontbijt - in een van de eetzalen; de tijd waarop ik de deur uitga en de kamer kan worden schoongemaakt; de tijd waarop ik door het hotelbusje naar de bus naar Osaka word gebracht.









Zelf heeft ze ook plezier in alle mooie gerechten en servies; ze vindt het spannend dat ik een blog schrijf en let er op dat ik niet begin te eten voordat ik een foto heb gemaakt van elk gerecht.
























Arima is een klein plaatsje, gezellig om te flaneren, vooral bij mooi weer zoals vandaag. Gelukkig ontbreken de wollen-mutsen-bij-zomertemperaturen en ruiten hier ook niet...

























De sojabonen - edamame - worden langs de straat van de takken gehaald, in plastic zakken gedaan en verkocht. Dat verhoogt het "rechtstreeks van het land op uw tafel" gevoel.














Een leuk winkeltje met een eindeloze hoeveelheid ingemaakte en geconserveerde groenten, kruiden, vissen, etc.














Het onsen voetenbad, continu in gebruik.















Dit ouwetje trekt zich niets aan van de langs flanerende badgangers en slaapt lekker in de zon.














HET souvenir van Arima onsen: de dunne sodakoeken (tansan senbei), gemaakt met het helende water van de badplaats - ze worden verkocht in rechthoekig dozen maar de meest populaire verpakking is het ronde blik, in mooi papier verpakt.












Je kunt bij verschillende winkels zien hoe ze worden gemaakt - een soort verfijnd poffertjes-proces met wafelijzers. De crackers, zoals de naam in het Engels is vertaald, komen ook met verschillende smaken zoals sesam en pinda.













Het deeg wordt machinaal in de ijzers gegoten - precies tegelijk en nauwkeurig gedoseerd in alle vormpjes in het ijzer. De dame rechts breekt het buitenste deel van de wafels af zodat de randen mooi rond worden. De "flakes" die hierdoor afvallen, worden ook verkocht, in zakken. Je kunt ze eten als corn flakes.





















De sodabron een eindje verderop. Er staat een kraan bij waaruit je het bronwater kunt drinken, maar dat is af te raden...het smaakt zout en vies.

























Een prachtige boom bij de bron - die is binnenkort spectaculair in zijn herfsttooi.
















Er is een museum gebouwd op de fundamenten van wat eens het badhuis was van Hideyoshi - een van de drie architecten van de hereniging van Japan eind 16de eeuw. Hij ging regelmatig met zijn vrouw Nene naar Arima, samen met de theemeester Sen no Rikyu - die ooit een gigantische theeceremonie partij organiseerde in Arima.









Naast het museum ligt de Onsen-ji, de Onsentempel met de helende Boeddha, Yakushi Nyorai. In de Edo periode ontstond het gebruik dat de badgasten eerst deze tempel bezochten alvorens ze met hun kuur begonnen.























Een mooie opstelling in een café lokt ons daar naar binnen. Het zwarte bord is een oud uithangbord voor een Arima product, het kan van alles zijn - geneesmiddel, geloof ik.

























De koffie wordt hier ook al prachtig opgediend, op een lakblad. Daarna zit de wandeling er weer op - de winkels met het beroemde bamboe vlechtwerk zijn vandaag (woensdag) dicht, evenals het beroemde soba restaurant en verschillende andere etablissementen. Dus terug naar ons hotel, voor meer helend badwater en weer een super diner. Een ontspannende dagbesteding.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten