Yatai! Eetstalletjes, die van Fukuoka zijn beroemd. In Tokio zie je ze nauwelijks meer. Je eet er voornamelijk de beroemde Hakata tonkotsu ramen, dunne Chinese noedels in varkensbouillon, maar ook andere dingen als yakitori en oden. Maar later meer daarover.
Fukuoka is een stad waar het leven aangenaam is, zegt Nick Szasz, directeur van Fukuoka Now. Een organisatie die gericht is op het publiceren van informatie over deze stad voor de buitenlanders die er wonen of die er op bezoek zijn, ook veel Chinezen en Koreanen. Fukuoka Now heeft een informatieve website. Fukuoka is, in tegenstelling tot andere grote steden in Japan, handzaam. Je kunt bijna alles te voet bereiken; hoewel er ook goede bussen zijn en een metro. Sinds de komst van de Shinkansen trein naar Fukuoka en Kyushuin 2011, de komst van cruiseschepen uit Shanghai met Chinese toeristen en ook de nieuwe KLM vluchten, maakt de stad een snelle ontwikkeling door.
Fukuoka heeft misschien niet de glamour van een stad als Tokio of grootse tempels als Kyoto, maar het is een stad die uitblinkt door zijn kwaliteit van leven, de vriendelijkheid van zijn bevolking en door zijn culinaire aanbod.
Dat laatste blijkt tijdens de lunch die we hebben in het visrestaurant Isoragi, verrukkelijk.
En dan zijn er natuurlijk toch de bezienswaardigheden, zoals tempels, tuinen en musea. En Fukuoka is een goede uitvalsbasis voor uitstapjes in de buurt. 's Morgens bekijk ik het museum voor Aziatische kunst. Ik ben onder de indruk van het werk dat wordt getoond van hedendaagse kunstenaars uit omringende landen; het gehalte en het politiek engagement. Er is werk van kunstenaars uit heel Azië, inclusief Myanmar, Laos, Cambodja. Het museum verzamelt moderne en hedendaagse kunst en ik zie prachtige Indiase aquarellen uit de 19de en begin 20ste eeuw, beïnvloed door westerse kunst.
Het Hakata Machiya volksmuseum, gevestigd een traditioneel huis, is erg leuk. Er vindt net een demonstratie plaats van het weven van traditionele Hakata zijde. En ik zie een video van het Yamakasa festival, een indrukwekkend en van energie en kracht sprankelend evenement. Het vindt ieder jaar van 1 tot 15 juli plaats. Absoluut iets om te gaan zien.
Daarna loop ik naar de Kushida Jinja die naast het museum ligt en die het centrale punt is voor het Yamakasa Festival. Een mooie en op een of andere manier gezellige tempel, kleurig, met sierlijke details.
De tempel heeft een prachtige Shimenawa - letterlijk een omsluitend koord. Het is gemaakt van rijststro, wordt gebruikt bij reinigingsrituelen en omsluit vaak een heilige plaats zoals een Shinto tempel.
Terwijl ik naar het Machiya museum liep, stuit ik op een parkeerplaats voor yatai. Je zou er geen cent voor geven, maar toch is zo'n zootje oud hout en roest een bloeiend bedrijf.
Wanneer ik om een uur of vijf 's middags langs dezelfde plaats terugloop, zijn de karretjes weg, op een na. Er staat een vrolijke maar groezelige meneer bij, te wachten op zijn maat om samen het karretje naar Nishi Dori te duwen waar het 's avonds in bedrijf gaat. Ik kijk naar zijn klof, vermoed dat hij niets met het eten heeft te maken en vraag naar zijn rol in dit bedrijf. Blijkt dat hij de transporteur, opbouwer en afbreker is; dan is er nog de kok met zijn koksmaat en de eigenaar is weer iemand anders. Er is een hele economie rond een yatai.
Ik besluit dat het vanavond diner bij een yatai gaat worden. Tonkotsu ramen aan een stalletje bij de rivier.
De chef
De andere klanten, die hebben zin in een avondje uit.
Mijn buren die 'm al behoorlijk om hebben.
En de noedels heb ik op voordat ik eraan heb gedacht dat ik ze wil fotograferen, lekker was het.
Yatai! Eetstalletjes, die van Fukuoka zijn beroemd. In Tokio zie je ze nauwelijks meer. Je eet er voornamelijk de beroemde Hakata tonkotsu ramen, dunne Chinese noedels in varkensbouillon, maar ook andere dingen als yakitori en oden. Maar later meer daarover.
Fukuoka is een stad waar het leven aangenaam is, zegt Nick Szasz, directeur van Fukuoka Now. Een organisatie die gericht is op het publiceren van informatie over deze stad voor de buitenlanders die er wonen of die er op bezoek zijn, ook veel Chinezen en Koreanen. Fukuoka Now heeft een informatieve website. Fukuoka is, in tegenstelling tot andere grote steden in Japan, handzaam. Je kunt bijna alles te voet bereiken; hoewel er ook goede bussen zijn en een metro. Sinds de komst van de Shinkansen trein naar Fukuoka en Kyushuin 2011, de komst van cruiseschepen uit Shanghai met Chinese toeristen en ook de nieuwe KLM vluchten, maakt de stad een snelle ontwikkeling door. 
En dan zijn er natuurlijk toch de bezienswaardigheden, zoals tempels, tuinen en musea. En Fukuoka is een goede uitvalsbasis voor uitstapjes in de buurt. 's Morgens bekijk ik het museum voor Aziatische kunst. Ik ben onder de indruk van het werk dat wordt getoond van hedendaagse kunstenaars uit omringende landen; het gehalte en het politiek engagement. Er is werk van kunstenaars uit heel Azië, inclusief Myanmar, Laos, Cambodja. Het museum verzamelt moderne en hedendaagse kunst en ik zie prachtige Indiase aquarellen uit de 19de en begin 20ste eeuw, beïnvloed door westerse kunst.
Daarna loop ik naar de Kushida Jinja die naast het museum ligt en die het centrale punt is voor het Yamakasa Festival. Een mooie en op een of andere manier gezellige tempel, kleurig, met sierlijke details.
De tempel heeft een prachtige Shimenawa - letterlijk een omsluitend koord. Het is gemaakt van rijststro, wordt gebruikt bij reinigingsrituelen en omsluit vaak een heilige plaats zoals een Shinto tempel.
Terwijl ik naar het Machiya museum liep, stuit ik op een parkeerplaats voor yatai. Je zou er geen cent voor geven, maar toch is zo'n zootje oud hout en roest een bloeiend bedrijf.
Wanneer ik om een uur of vijf 's middags langs dezelfde plaats terugloop, zijn de karretjes weg, op een na. Er staat een vrolijke maar groezelige meneer bij, te wachten op zijn maat om samen het karretje naar Nishi Dori te duwen waar het 's avonds in bedrijf gaat. Ik kijk naar zijn klof, vermoed dat hij niets met het eten heeft te maken en vraag naar zijn rol in dit bedrijf. Blijkt dat hij de transporteur, opbouwer en afbreker is; dan is er nog de kok met zijn koksmaat en de eigenaar is weer iemand anders. Er is een hele economie rond een yatai.
Ik besluit dat het vanavond diner bij een yatai gaat worden. Tonkotsu ramen aan een stalletje bij de rivier.
De chef
De andere klanten, die hebben zin in een avondje uit.
Mijn buren die 'm al behoorlijk om hebben.
En de noedels heb ik op voordat ik eraan heb gedacht dat ik ze wil fotograferen, lekker was het.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten