Een uitje met Nishitetsu, de grote particuliere spoorwegmaatschappij hier. Dit is nog een beetje het ouderwetse Japan. Hurkplees op de stations, onder meer. En de man aan de ingang naar de treinen verkoopt me heel rielekst een all-in arrangement voor een dagje uit terwijl andere passagiers die haast hebben staan te tandenknarsen.
Eerst naar Yanagawa, voor een boottochtje door de grachten. Yanagawa ligt in Fukuoka prefectuur, een klein uur met de trein van de stad Fukuoka en heeft kilometers kanalen Het was vroeger een "castle town", de funderingen van het kasteel zijn nog te zien. Het is voor Japanners een populair uitje. Maar er komen ook veel Chinese toeristen uit Taiwan en Koreanen.
Wanneer we aan boord gaan, begint het een beetje te regenen, we krijgen allemaal plastic poncho's aan.
Maar het plezier is er niet minder om. Onze schipper heeft veel grappen en woordspelingen in zijn verhaal, iedereen amuseert zich dol.
Hier kun je duidelijk zien waar de naam van Yanagawa - wilgenrivier - vandaan komt.
Aan het einde van de rondvaart worden we aan wal gezet bij een rij "unagi restaurants, paling. Geroosterde paling op rijst is een populair gerecht in Japan. Tegen lunchtijd zweeft de geur ervan over het water en in mijn boot zit iedereen te watertanden.
Voor een huisje aan de gracht staan nigiri, rijstballen, met een stukje paling, te stomen in een houten bak. Unamusu...ik bestel er twee en wacht tien minuten tot ze klaar zijn.
Ze worden geleverd met vellen knapperig geroosterd zeewier en rammenas pickles. Ik ga op een bankje zitten en stel mijn lunch samen.
Een kwestie van het zeewier om de rijst vouwen, waarna je hem uit het vuistje kunt eten. Een goede hartige hap en versterkt ga ik naar het volgende deel van het programma.
Met de trein terug richting Fukuoka en afzwenken naar de stad Dazaifu. Voor een bezoek aan de Tenmangu Shinto tempel. Gebouwd bij het graf van de staatsman en dichter Sugawara no Michizane (845-903), die na zijn dood Tenjin werd genoemd en wordt vereerd als de god van Literatuur. Hij werd door intriges van de Fujiwara-clan uit de hoofdstad Heian-kyo (Kyoto) verbannen naar het regionale hoofdkwartier Dazaifu waar hij door teleurstelling en eenzaamheid al snel stierf; In de periode volgend op zijn dood werd de hoofdstad getroffen door rampen en onverklaarbare verschijnselen. Deze werden gezien als de wraak van Michizane. Om zijn geest te bedaren werd hij postuum tot een hogere hofrang bevorderd en later zelfs tot kami (god) bevorderd - waarna de wraakoefeningen ophielden. Zijn tempel is nog altijd een plaats voor verering.
Het is een belangrijke tempel om te bezoeken voor studenten - om te bidden voor succes bij examens. Vandaag is het druk in Dazaifu, gezellig en vrolijk. Langs de weg naar de Tenmangu veel winkeltjes met amuletten voor succes bij de studie. Een winkeltje verkoopt prachtige suikertjes voor bij de Japanse thee.
Ik raak aan de praat met de dames in de winkel, koop een kaartje met korting bij hen voor de tentoonstelling van de Tokugawa kunstschatten die ik later in de middag wil gaan zien. Wanneer ze horen dat ik uit Nederland kom, roepen ze: o, je bent natuurlijk met die nieuwe directe vlucht van KLM naar Fukuoka gekomen! KLM heeft zijn p.r. goed gedaan.
Een bedelmonnik langs de weg. Ze hebben een vakbeweging, sommigen zijn fake. Deze zie ik later in Fukuoka......
En aan de ingang van de tempel staat een bronzen os. Zijn neus is helemaal glimmend gewreven. Daar moet je nl. overheen aaien en daaarna je lichaam aanraken waar je pijn hebt. Dat helpt.
En dan ga ik de brug over, het tempelgebied in. Wat een fantastisch mooie plek, met de mooiste en oudste kamferbomen die ik ooit heb gezien.
En de vrolijkste bezoekers
De dikste goudkarpers..... Er staat een automaat waar je voer voor die monsters kunt kopen. Waarschijnlijk worden ze veel gevoerd.
Een detail van de tempel - met karper.
En dan kom ik een bruidsstoet tegen.
Bruid en bruidegom.
Na het tempelbezoek ga ik naar de tentoonstelling in het Kyushu National Museum. Een imposante ingang met een roltrap naar boven die de hemel in lijkt te verdwijnen. Het gebouw lijkt een beetje op een suikerbrood. Van binnen is het heel groot, ruim en indrukwekkend, met op de hogere verdiepingen een schitterend uitzicht over de bergen. En de Tokugawa kunstschatten zijn oogverblindend mooi. Het keramiek, uit de Sung dynastie, ik ga er bijna van zweven. Wat een macht. Terug in Fukuoka ga ik nog even langs het toerismebureau. Iedereen die daar werkt heeft een blauw KLM T-shirt aan. Alleen op zaterdag en zondag, zegt het meisje dat me helpt. Tisniettegelove! Wat leuk.
Voor het avondeten ga ik naar de hippe wijk Daimyo en ik kies het restaurant Ni no Ni waar een rij wachtenden staat. Na 20 minuten krijg ik een tafeltje. Het is een beetje yatai-achtig eten maat wel wat hoger op de ladder, een beetje Chinees, fusion Aziatisch en super delicatoso.
Dumplings
Omeletje
En mijn favoriete Chinese pickles voor bij de rijst.
Een uitje met Nishitetsu, de grote particuliere spoorwegmaatschappij hier. Dit is nog een beetje het ouderwetse Japan. Hurkplees op de stations, onder meer. En de man aan de ingang naar de treinen verkoopt me heel rielekst een all-in arrangement voor een dagje uit terwijl andere passagiers die haast hebben staan te tandenknarsen.
Eerst naar Yanagawa, voor een boottochtje door de grachten. Yanagawa ligt in Fukuoka prefectuur, een klein uur met de trein van de stad Fukuoka en heeft kilometers kanalen Het was vroeger een "castle town", de funderingen van het kasteel zijn nog te zien. Het is voor Japanners een populair uitje. Maar er komen ook veel Chinese toeristen uit Taiwan en Koreanen.
Wanneer we aan boord gaan, begint het een beetje te regenen, we krijgen allemaal plastic poncho's aan.
Maar het plezier is er niet minder om. Onze schipper heeft veel grappen en woordspelingen in zijn verhaal, iedereen amuseert zich dol.
Hier kun je duidelijk zien waar de naam van Yanagawa - wilgenrivier - vandaan komt.
Aan het einde van de rondvaart worden we aan wal gezet bij een rij "unagi restaurants, paling. Geroosterde paling op rijst is een populair gerecht in Japan. Tegen lunchtijd zweeft de geur ervan over het water en in mijn boot zit iedereen te watertanden. 
Voor een huisje aan de gracht staan nigiri, rijstballen, met een stukje paling, te stomen in een houten bak. Unamusu...ik bestel er twee en wacht tien minuten tot ze klaar zijn.
Ze worden geleverd met vellen knapperig geroosterd zeewier en rammenas pickles. Ik ga op een bankje zitten en stel mijn lunch samen.
Een kwestie van het zeewier om de rijst vouwen, waarna je hem uit het vuistje kunt eten. Een goede hartige hap en versterkt ga ik naar het volgende deel van het programma.
Met de trein terug richting Fukuoka en afzwenken naar de stad Dazaifu. Voor een bezoek aan de Tenmangu Shinto tempel. Gebouwd bij het graf van de staatsman en dichter Sugawara no Michizane (845-903), die na zijn dood Tenjin werd genoemd en wordt vereerd als de god van Literatuur. Hij werd door intriges van de Fujiwara-clan uit de hoofdstad Heian-kyo (Kyoto) verbannen naar het regionale hoofdkwartier Dazaifu waar hij door teleurstelling en eenzaamheid al snel stierf; In de periode volgend op zijn dood werd de hoofdstad getroffen door rampen en onverklaarbare verschijnselen. Deze werden gezien als de wraak van Michizane. Om zijn geest te bedaren werd hij postuum tot een hogere hofrang bevorderd en later zelfs tot kami (god) bevorderd - waarna de wraakoefeningen ophielden. Zijn tempel is nog altijd een plaats voor verering.
Het is een belangrijke tempel om te bezoeken voor studenten - om te bidden voor succes bij examens. Vandaag is het druk in Dazaifu, gezellig en vrolijk. Langs de weg naar de Tenmangu veel winkeltjes met amuletten voor succes bij de studie. Een winkeltje verkoopt prachtige suikertjes voor bij de Japanse thee.
Ik raak aan de praat met de dames in de winkel, koop een kaartje met korting bij hen voor de tentoonstelling van de Tokugawa kunstschatten die ik later in de middag wil gaan zien. Wanneer ze horen dat ik uit Nederland kom, roepen ze: o, je bent natuurlijk met die nieuwe directe vlucht van KLM naar Fukuoka gekomen! KLM heeft zijn p.r. goed gedaan. 
En aan de ingang van de tempel staat een bronzen os. Zijn neus is helemaal glimmend gewreven. Daar moet je nl. overheen aaien en daaarna je lichaam aanraken waar je pijn hebt. Dat helpt.
En dan ga ik de brug over, het tempelgebied in. Wat een fantastisch mooie plek, met de mooiste en oudste kamferbomen die ik ooit heb gezien.
En de vrolijkste bezoekers
De dikste goudkarpers..... Er staat een automaat waar je voer voor die monsters kunt kopen. Waarschijnlijk worden ze veel gevoerd.
Een detail van de tempel - met karper.
En dan kom ik een bruidsstoet tegen.
Bruid en bruidegom.
Na het tempelbezoek ga ik naar de tentoonstelling in het Kyushu National Museum. Een imposante ingang met een roltrap naar boven die de hemel in lijkt te verdwijnen. Het gebouw lijkt een beetje op een suikerbrood. Van binnen is het heel groot, ruim en indrukwekkend, met op de hogere verdiepingen een schitterend uitzicht over de bergen. En de Tokugawa kunstschatten zijn oogverblindend mooi. Het keramiek, uit de Sung dynastie, ik ga er bijna van zweven. Wat een macht. Terug in Fukuoka ga ik nog even langs het toerismebureau. Iedereen die daar werkt heeft een blauw KLM T-shirt aan. Alleen op zaterdag en zondag, zegt het meisje dat me helpt. Tisniettegelove! Wat leuk.
Voor het avondeten ga ik naar de hippe wijk Daimyo en ik kies het restaurant Ni no Ni waar een rij wachtenden staat. Na 20 minuten krijg ik een tafeltje. Het is een beetje yatai-achtig eten maat wel wat hoger op de ladder, een beetje Chinees, fusion Aziatisch en super delicatoso.
Dumplings
Omeletje
En mijn favoriete Chinese pickles voor bij de rijst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten