De zonsopgang vanuit mijn hotelraam in Hirado. De VOC-ers die hier zaten in de 17de eeuw hadden een mooi eiland uitgekozen...
Ik ga 's morgens naar het VOC pakhuis en Remco Vrolijk, de Nederlander die bij de gemeente Hirado werkt, geeft me een rondleiding langs de vaste opstelling in het museum die vertelt over het internationale handelsnetwerk dat Hirado eens onderhield; de rol die de Matsura's, de heersers van Hirado, daarbij speelden - zij waren degenen die de Nederlanders naar Hirado haalden. De VOC had hier een indrukwekkende handelspost met verschillende gebouwen en pakhuizen. Deze foto is genomen vanaf Hirado Castle - waar ik trouwens bijna vanaf werd geblazen - er komt weer een tyfoon aan...
Hirado doet er veel aan om zijn internationale verleden te maken tot een toeristische trekpleister, maar buiten dat hechten ze veel belang aan de band met Nederland. Zelf ben ik erg enthousiast over Hirado, ik heb veel bewondering voor de manier waarop ze het Nederlandse erfgoed in stand houden en reconstrueren. Een onderdeel van een schilderij - een kopie, het origineel is in het scheepvaartmuseum in Amsterdam - van schepen op de rede van Batavia. Een daarvan voert het embleem - drie rondjes - van de Matsura clan van Hirado. De eerste Nederlanders die in 1600 in Japan landden met hun schip De Liefde kregen pas in 1605 toestemming om terug te gaan naar Nederland; de Matsura's stelden een schip voor hen beschikbaar en dit moet het zijn!
Geschiedenis is zo spannend. Remco en ik lopen langs de Hollandse muur.
Langs de Hollandse kade
En we bezoeken het Matsuura historisch museum, gevestigd in een prachtig oud Japans gebouw. Daar is een deel van de
collectie naar een tentoonstelling in Engeland - dat land had vanaf 1613 ook een vestiging in Hirado - dit jaar wordt de 400-jarige herdenking gevierd, met onder meer tentoonstellingen.
Maar de kalligrafie van voormalig Nederlands Ambassadeur in Japan, Dr. Robert van Gulik, hangt er nog wel. Van Gulik was beroemd om zijn kalligrafie, zowel in China als Japan.
Remco Vrolijk in een theehuis aan de "Dutch Trading Post Street".
Hollandse vlaggetjes aan diezelfde straat. Het "Zondag Festival" wordt iedere derde zondag van de maand gehouden. Dan kleden alle dames zich in Nederlandse klederdracht, wordt er gratis thee geschonken, etc. Sakigata is de naam van de wijk.
Hirado is een onsen-stad. Er is een openbaar warme-bron voetbad. Heel ontspannend om even te zitten en je e-mail te checken.
Hirado heeft wel 20 Christelijke kerken, maar ook belangrijke Boeddhistische tempels. Op de achtergrond de Xavier Memorial Church. Een beetje licht uitgevallen.
Ik bezoek de Saikyoji, de plek waar Kobo Daishi, net terug van zijn verblijf in China, de eerste vuur-ceremonie in Japan hield. Weer het Matsuura embleem. Het is een prachtige tempel op een mooi oude gebied. Als je het pad achter de tempel omhoogloopt, kom je bij een pagode - nieuw en minder mooi. Maar je kunt er afdalen in de baarmoeder van de Boeddha - vandaag gesloten.
Ik doe daar een hilarische ontdekking; wanneer ik naar het toilet op het tempelgebied ga, zijn er twee deuren waarop "Japanse" (= hurk) stijl staat, en en een geeft aan dat er een westers gemak achter schuilgaat. Hier is de Japanse stijl:
En hier de westerse: een plastic troon op een Japans hurk-toilet. Wat praktisch en wat attent; heel prettig voor westerse toeristen met stramme knietjes van het klimmen langs de tempeltrappen....
De zonsopgang vanuit mijn hotelraam in Hirado. De VOC-ers die hier zaten in de 17de eeuw hadden een mooi eiland uitgekozen...
Ik ga 's morgens naar het VOC pakhuis en Remco Vrolijk, de Nederlander die bij de gemeente Hirado werkt, geeft me een rondleiding langs de vaste opstelling in het museum die vertelt over het internationale handelsnetwerk dat Hirado eens onderhield; de rol die de Matsura's, de heersers van Hirado, daarbij speelden - zij waren degenen die de Nederlanders naar Hirado haalden. De VOC had hier een indrukwekkende handelspost met verschillende gebouwen en pakhuizen. Deze foto is genomen vanaf Hirado Castle - waar ik trouwens bijna vanaf werd geblazen - er komt weer een tyfoon aan...
Hirado doet er veel aan om zijn internationale verleden te maken tot een toeristische trekpleister, maar buiten dat hechten ze veel belang aan de band met Nederland. Zelf ben ik erg enthousiast over Hirado, ik heb veel bewondering voor de manier waarop ze het Nederlandse erfgoed in stand houden en reconstrueren. Een onderdeel van een schilderij - een kopie, het origineel is in het scheepvaartmuseum in Amsterdam - van schepen op de rede van Batavia. Een daarvan voert het embleem - drie rondjes - van de Matsura clan van Hirado. De eerste Nederlanders die in 1600 in Japan landden met hun schip De Liefde kregen pas in 1605 toestemming om terug te gaan naar Nederland; de Matsura's stelden een schip voor hen beschikbaar en dit moet het zijn! 
Geschiedenis is zo spannend. Remco en ik lopen langs de Hollandse muur.
Langs de Hollandse kade
En we bezoeken het Matsuura historisch museum, gevestigd in een prachtig oud Japans gebouw. Daar is een deel van de
Maar de kalligrafie van voormalig Nederlands Ambassadeur in Japan, Dr. Robert van Gulik, hangt er nog wel. Van Gulik was beroemd om zijn kalligrafie, zowel in China als Japan.
Remco Vrolijk in een theehuis aan de "Dutch Trading Post Street".
Hollandse vlaggetjes aan diezelfde straat. Het "Zondag Festival" wordt iedere derde zondag van de maand gehouden. Dan kleden alle dames zich in Nederlandse klederdracht, wordt er gratis thee geschonken, etc. Sakigata is de naam van de wijk.
Hirado is een onsen-stad. Er is een openbaar warme-bron voetbad. Heel ontspannend om even te zitten en je e-mail te checken.
Hirado heeft wel 20 Christelijke kerken, maar ook belangrijke Boeddhistische tempels. Op de achtergrond de Xavier Memorial Church. Een beetje licht uitgevallen.
Ik bezoek de Saikyoji, de plek waar Kobo Daishi, net terug van zijn verblijf in China, de eerste vuur-ceremonie in Japan hield. Weer het Matsuura embleem. Het is een prachtige tempel op een mooi oude gebied. Als je het pad achter de tempel omhoogloopt, kom je bij een pagode - nieuw en minder mooi. Maar je kunt er afdalen in de baarmoeder van de Boeddha - vandaag gesloten.
Ik doe daar een hilarische ontdekking; wanneer ik naar het toilet op het tempelgebied ga, zijn er twee deuren waarop "Japanse" (= hurk) stijl staat, en en een geeft aan dat er een westers gemak achter schuilgaat. Hier is de Japanse stijl:
En hier de westerse: een plastic troon op een Japans hurk-toilet. Wat praktisch en wat attent; heel prettig voor westerse toeristen met stramme knietjes van het klimmen langs de tempeltrappen....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten