Welkom aan boord van de Hikari Super Express - zegt de dame van de intercom; het is gelukt! Ondanks tyfoon Wipha die vanmorgen nog in de vorm van wind en regen Tokio om de oren sloeg en het treinverkeer in de war schopte. Mijn Hikari vertrok prompt om 14h03. Deze Shinkansen rijdt de Tokaido route, is er een van het eerste uur, een oude bekende. We gingen vroeger altijd kijken in de wagon waar de snelheidsmeter hing, daar kon je zien dat hij ECHT 300 km per uur reed. Ik ben dus op weg naar Kyushu, dat is goed nieuws. Een kleinigheid hou je altijd: omdat het een oud model is ruikt hij geweldig naar sigarettenrook en zijn er geen stopcontacten om de Iphone op te laden. Die zijn er gelukkig wel in de Sakura, waarop ik in Osaka overstap. Vanuit de Hikari zie ik een andere oude bekende....
Fuji- san, totaal onverwacht. Vanwege Wipha had ik niet gedacht haar te zullen zien, teveel wolken. Het kan niet op. Met dat wolkje om haar top doet ze me denken aan mijn grootmoeder met haar vossenbontje.
Op Tokio Station stonden weer lange rijen en bij de lunchbox-stand waren bijna alle bento's uitverkocht.
En nu ben ik in Fukuoka, de stad in opkomst als handels- en industriecentrum van Zuid-Japan, het Japanse centrum voor contacten met Azië en nieuwe bestemming van KLM, de enige Europese luchtvaartmaatschappij die rechtstreeks op Kyushu vliegt. Fukuoka is ook de stad van de Mizutaki, een soort deftige kippensoep. Altijd eten wanneer u langer dan een halve dag in Fukuoka bent, erg lekker. Aangekomen om 20h00 op Hakata station, een mooi complex in een gezellige buurt, ga ik dan ook op zoek naar een Mizutaki restaurant. HanaMiDori wordt het. En dit is de typisch schattige Japanse serveerster. Dacht u. Het is daarentegen Xiao Yang uit Qingdao, China!
Nu even een cursus mizutaki. Hier eerst alle parafernalia. De lente-uitjes gaan in de bouillon die je uit de pan schept en bij het eten drinkt. Het groenige spul in het kleine lichtbruine ronde bakje met het lepeltje er in is yuzu - geurige Japanse citrus - peper voor in de ponzu saus; die zit in de lichtgroene schenkkan rechtsachter. Ponzu is lichte zure sojasaus met citrus en ponzu is een Nederlands woord: pons=azijn. Die saus gaat in het witte ronde bakje midden voor. En daarin doop je de kip en de groenten. Er liggen een soeplepel voor het opscheppen en een schuimspaan voor het afschuimen van de bouillon. Het omgekeerde celadon bekertje is om de bouillon uit te drinken, de buikige pot is voor de botjes en in het gestreepte bakje met deksel zit zout.
De pan wordt op de inductieplaat gezet en de bouillon afgeschuimd.
Dan wordt het kippengehakt tot balletjes gevormd en in de pan gedaan
Stukjes vlees idem dito
En de groenten mag je zelf koken.
Mmmmmm..... Kan niet wachten maar het moet nog even sudderen.
En dan is het zover, lekker!
Wanneer je alles uit de bouillon hebt gevist en opgegeten, wordt, om de maaltijd af te ronden, gekookte witte rijst in de bouillon gedaan, een geklopt ei erdoor geroerd, uitjes er op en alweer een prima gerecht, Zosui. Daarna naar het hotel, lekker slapen en dan ben ik klaar voor morgen Fukuoka!
Welkom aan boord van de Hikari Super Express - zegt de dame van de intercom; het is gelukt! Ondanks tyfoon Wipha die vanmorgen nog in de vorm van wind en regen Tokio om de oren sloeg en het treinverkeer in de war schopte. Mijn Hikari vertrok prompt om 14h03. Deze Shinkansen rijdt de Tokaido route, is er een van het eerste uur, een oude bekende. We gingen vroeger altijd kijken in de wagon waar de snelheidsmeter hing, daar kon je zien dat hij ECHT 300 km per uur reed. Ik ben dus op weg naar Kyushu, dat is goed nieuws. Een kleinigheid hou je altijd: omdat het een oud model is ruikt hij geweldig naar sigarettenrook en zijn er geen stopcontacten om de Iphone op te laden. Die zijn er gelukkig wel in de Sakura, waarop ik in Osaka overstap. Vanuit de Hikari zie ik een andere oude bekende....
Fuji- san, totaal onverwacht. Vanwege Wipha had ik niet gedacht haar te zullen zien, teveel wolken. Het kan niet op. Met dat wolkje om haar top doet ze me denken aan mijn grootmoeder met haar vossenbontje.
Op Tokio Station stonden weer lange rijen en bij de lunchbox-stand waren bijna alle bento's uitverkocht.
En nu ben ik in Fukuoka, de stad in opkomst als handels- en industriecentrum van Zuid-Japan, het Japanse centrum voor contacten met Azië en nieuwe bestemming van KLM, de enige Europese luchtvaartmaatschappij die rechtstreeks op Kyushu vliegt. Fukuoka is ook de stad van de Mizutaki, een soort deftige kippensoep. Altijd eten wanneer u langer dan een halve dag in Fukuoka bent, erg lekker. Aangekomen om 20h00 op Hakata station, een mooi complex in een gezellige buurt, ga ik dan ook op zoek naar een Mizutaki restaurant. HanaMiDori wordt het. En dit is de typisch schattige Japanse serveerster. Dacht u. Het is daarentegen Xiao Yang uit Qingdao, China!
Nu even een cursus mizutaki. Hier eerst alle parafernalia. De lente-uitjes gaan in de bouillon die je uit de pan schept en bij het eten drinkt. Het groenige spul in het kleine lichtbruine ronde bakje met het lepeltje er in is yuzu - geurige Japanse citrus - peper voor in de ponzu saus; die zit in de lichtgroene schenkkan rechtsachter. Ponzu is lichte zure sojasaus met citrus en ponzu is een Nederlands woord: pons=azijn. Die saus gaat in het witte ronde bakje midden voor. En daarin doop je de kip en de groenten. Er liggen een soeplepel voor het opscheppen en een schuimspaan voor het afschuimen van de bouillon. Het omgekeerde celadon bekertje is om de bouillon uit te drinken, de buikige pot is voor de botjes en in het gestreepte bakje met deksel zit zout.
De pan wordt op de inductieplaat gezet en de bouillon afgeschuimd.
Dan wordt het kippengehakt tot balletjes gevormd en in de pan gedaan
Stukjes vlees idem dito
En de groenten mag je zelf koken.
Mmmmmm..... Kan niet wachten maar het moet nog even sudderen.
En dan is het zover, lekker!
Wanneer je alles uit de bouillon hebt gevist en opgegeten, wordt, om de maaltijd af te ronden, gekookte witte rijst in de bouillon gedaan, een geklopt ei erdoor geroerd, uitjes er op en alweer een prima gerecht, Zosui. Daarna naar het hotel, lekker slapen en dan ben ik klaar voor morgen Fukuoka!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten