Kawagoe, een stad op 42 km ten NW van Tokio, was in de Edo periode een vestingstad met een kasteel. Kawagoe diende als bescherming van Edo/Tokio en de daimyo was een loyale vazal van de Shogun.
Kawagoe is bekend als Klein Edo - Vanwege zijn "kura"-stijl winkels, woningen en opslagplaatsen, die vroeger ook veel in Tokio voorkwamen. Het zijn stevige, met klei bestreken, brand-bestendige gebouwen die pannendaken hebben, soms met prachtige ornamentele "draken" dakpannen - als bescherming tegen de vuurgod. De kura diende als opslagplaats voor rijst en kostbaarheden en rijken lieten ook hun woonhuizen (kurazukuri - in de stijl van een kura gebouwd) zo bouwen. De muren en luiken zijn eheel dik.
Alle mensen die gisteren niet in Shibuya waren om het kruispunt over te steken, slenteren nu in Kawagoe rond. Het is erg gezellig, er heerst een goede stemming maar een foto maken zonder massa's mensen of auto's is bijna onmogelijk. Kawagoe is de enige plaats waar je nog de sfeer van het oude Edo kunt opsnuiven, er zijn meer Kura over dan in enige andere stad in Japan; het is een bijzondere plek, vandaar dat men er graag naartoe gaat.
Bijna alle "kura" woningen zijn winkeltjes, theehuizen, restaurants en er wordt enthousiast geconsumeerd. Dango - ronde bollen van rijstdeeg, in sojasaus geroosterd.
Deze lijken best lekker, niet met een zoete vulling. Finger-licking good, zo te zien aan dit groepje. Ik bezwijk en koop een stokje van drie. Valt erg mee.
In de winkels zijn al beeldjes te koop voor het volgend jaar - het jaar van het paard. Restaurants en winkels zetten ze in hun etalage en in hun interieur, voor goede zaken.
Late middagzon op een zijgevel.
Het straatje met de 17de eeuwse beltoren. Die gaf de tijd aan maar meldde ook brand.
Er is een kura-huis, een voormalige tabakshandel, dat is opengesteld voor het publiek als museum. Er zijn mooie met rijstpapier beplakte schuiframen. Het bloemetje in de vorm van een kersenbloesem op het papier is daar geplakt om een gat te dichten, de klassieke reparatiemethode.
Kawagoe, een stad op 42 km ten NW van Tokio, was in de Edo periode een vestingstad met een kasteel. Kawagoe diende als bescherming van Edo/Tokio en de daimyo was een loyale vazal van de Shogun.
Kawagoe is bekend als Klein Edo - Vanwege zijn "kura"-stijl winkels, woningen en opslagplaatsen, die vroeger ook veel in Tokio voorkwamen. Het zijn stevige, met klei bestreken, brand-bestendige gebouwen die pannendaken hebben, soms met prachtige ornamentele "draken" dakpannen - als bescherming tegen de vuurgod. De kura diende als opslagplaats voor rijst en kostbaarheden en rijken lieten ook hun woonhuizen (kurazukuri - in de stijl van een kura gebouwd) zo bouwen. De muren en luiken zijn eheel dik.
Alle mensen die gisteren niet in Shibuya waren om het kruispunt over te steken, slenteren nu in Kawagoe rond. Het is erg gezellig, er heerst een goede stemming maar een foto maken zonder massa's mensen of auto's is bijna onmogelijk. Kawagoe is de enige plaats waar je nog de sfeer van het oude Edo kunt opsnuiven, er zijn meer Kura over dan in enige andere stad in Japan; het is een bijzondere plek, vandaar dat men er graag naartoe gaat.
Bijna alle "kura" woningen zijn winkeltjes, theehuizen, restaurants en er wordt enthousiast geconsumeerd. Dango - ronde bollen van rijstdeeg, in sojasaus geroosterd.
Deze lijken best lekker, niet met een zoete vulling. Finger-licking good, zo te zien aan dit groepje. Ik bezwijk en koop een stokje van drie. Valt erg mee.
In de winkels zijn al beeldjes te koop voor het volgend jaar - het jaar van het paard. Restaurants en winkels zetten ze in hun etalage en in hun interieur, voor goede zaken. 
Late middagzon op een zijgevel.
Het straatje met de 17de eeuwse beltoren. Die gaf de tijd aan maar meldde ook brand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten