Het gebied rond de Meiji Jingu (Jingu is een Shinto tempel) grenst aan het Yoyogi Park; in vogelvlucht gezien vormen deze twee parken een grote groene vlek tussen de gebouwen in de vorm van een long - toepasselijk. Op een warme dag als vandaag is het een koele schaduwrijke oase en is het er prettig rondwandelen. De tempel is gewijd aan de Meiji keizer en zijn vrouw keizerin Shoken.
Op weg naar de tempel staat er een meisje in fantasie-kostuum reclame te maken voor Pachinko en slotmachines. Een flesje thee aan haar voeten tegen de dorst.
Door de grote poort, de torii, naar binnen en langs het brede grindpad loop ik richting tempel. Rechts langs de gedoneerde sake-vaten die onder een afdak zijn opeengestapeld - voor de religieuze rituelen wordt sake gebruikt.
Links een rij houten fusten gedoneerd door Bourgondische wijnboeren. Keizer Meiji had westerse gewoontes aangenomen; een daarvan was dat hij wijn dronk bij het eten. Vandaar dat deze wijn is geschonken voor religieuze doeleinden. Ik vraag me af hoe Nuits St Georges smaakt na een snikhete Japanse zomer.
Ik maak een wandeling door de binnentuin waarvan wordt gezegd dat keizer Meiji hem voor de keizerin heeft ontworpen. Er staat het theepaviljoen waar zij graag zat.
De tuin is beroemd om de irissen die in Juni bloeien. Op dit moment wordt de nieuwe aanplant ingezet, onder blauw gaas - dat is tegen de kraaien.
Aan het einde van het pad door de iristuin stuit je op Kiyomasa's bron. Een power-spot, zoals de Japanners dat noemen. Het water brengt geluk, zegt men.
Vroeger vulden bezoekers hun flesjes met het water maar dat mag sinds maart 2011 niet meer. Je mag je handen nog wel in het water steken, dat brengt ook geluk. Wat ook werkt: een foto van de bron als wall-paper op je mobiele telefoon.
Bij het hoofdgebouw maakt deze Chinese toerist een statement, of niet??
Er komt een bruiloftsstoet langs, dat gebeurt veel in het weekeinde.
Na Meiji Jingu even iets heel anders: Takeshita Dori, de mode-straat voor jonge meisjes vlakbij Meiji Shrine....veel roze, strookjes, strikjes. Twee schattige Poes Pinkies...
En zo te zien wat verwarring....
En dan een wandeling langs Omotesando, de Champs Elysees van Tokio. Het enige dat er nog aan herinnert dat het ooit de toegangsweg naar de Meiji Shrine was, zijn de elegante keyaki bomen langs de weg. Nu zijn er alle grote modehuizen te vinden, gevestigd in gebouwen die zijn ontworpen door beroemde architecten. Chanel is gevestigd in Gyre Building, van het Nederlandse architecten bureau MVRDV.
Het gebouw Omotesando Hills van de Japanse architect Tadao Ando heeft een gevelverlichting die steeds van patroon en kleur verandert. De keyaki bomen steken er mooi tegen af.
En bij de Free People kun je een henna-patroon laten tekenen op je arm.
En dan krijg ik een Facebook bericht-met-foto van vrienden op Sado: vandaag is het Chito Chinton festival - waarom ben je er niet?? Ik heb wel een reputatie opgebouwd....
Het gebied rond de Meiji Jingu (Jingu is een Shinto tempel) grenst aan het Yoyogi Park; in vogelvlucht gezien vormen deze twee parken een grote groene vlek tussen de gebouwen in de vorm van een long - toepasselijk. Op een warme dag als vandaag is het een koele schaduwrijke oase en is het er prettig rondwandelen. De tempel is gewijd aan de Meiji keizer en zijn vrouw keizerin Shoken.
Op weg naar de tempel staat er een meisje in fantasie-kostuum reclame te maken voor Pachinko en slotmachines. Een flesje thee aan haar voeten tegen de dorst.
Door de grote poort, de torii, naar binnen en langs het brede grindpad loop ik richting tempel. Rechts langs de gedoneerde sake-vaten die onder een afdak zijn opeengestapeld - voor de religieuze rituelen wordt sake gebruikt. 
Links een rij houten fusten gedoneerd door Bourgondische wijnboeren. Keizer Meiji had westerse gewoontes aangenomen; een daarvan was dat hij wijn dronk bij het eten. Vandaar dat deze wijn is geschonken voor religieuze doeleinden. Ik vraag me af hoe Nuits St Georges smaakt na een snikhete Japanse zomer.
Ik maak een wandeling door de binnentuin waarvan wordt gezegd dat keizer Meiji hem voor de keizerin heeft ontworpen. Er staat het theepaviljoen waar zij graag zat.
De tuin is beroemd om de irissen die in Juni bloeien. Op dit moment wordt de nieuwe aanplant ingezet, onder blauw gaas - dat is tegen de kraaien.
Aan het einde van het pad door de iristuin stuit je op Kiyomasa's bron. Een power-spot, zoals de Japanners dat noemen. Het water brengt geluk, zegt men.
Bij het hoofdgebouw maakt deze Chinese toerist een statement, of niet??
Er komt een bruiloftsstoet langs, dat gebeurt veel in het weekeinde.
Na Meiji Jingu even iets heel anders: Takeshita Dori, de mode-straat voor jonge meisjes vlakbij Meiji Shrine....veel roze, strookjes, strikjes. Twee schattige Poes Pinkies...
En dan een wandeling langs Omotesando, de Champs Elysees van Tokio. Het enige dat er nog aan herinnert dat het ooit de toegangsweg naar de Meiji Shrine was, zijn de elegante keyaki bomen langs de weg. Nu zijn er alle grote modehuizen te vinden, gevestigd in gebouwen die zijn ontworpen door beroemde architecten. Chanel is gevestigd in Gyre Building, van het Nederlandse architecten bureau MVRDV.
Het gebouw Omotesando Hills van de Japanse architect Tadao Ando heeft een gevelverlichting die steeds van patroon en kleur verandert. De keyaki bomen steken er mooi tegen af.
En bij de Free People kun je een henna-patroon laten tekenen op je arm.
En dan krijg ik een Facebook bericht-met-foto van vrienden op Sado: vandaag is het Chito Chinton festival - waarom ben je er niet?? Ik heb wel een reputatie opgebouwd....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten