
We beginnen de laatste dag van onze tempeltocht bij nr. 76, Ryusenji. Met zijn woeste godheid, de Fudo-o.

En zijn beeld van Kukai, de religieuze naam van Kobo Daishi, in wiens teken de pelgrimstocht staat.

En nummer 28, de Hosho-in met zijn aardse altaar, ter bevordering van de vruchtbaarheid.

Nummer 60, de Shomyo-in, staat bij de Fudo-son waar zich bij de ingang een paar oude stenen leeuwtjes ophouden.

Een bijzonder Jizo-beeld, met gebogen nek, dat kom je niet vaak tegen. Alsof hij een moment van twijfel heeft. Zoals wij vaak van die momenten hebben tijdens de tocht wanneer we de weg kwijt zijn. Vandaag doen we het trouwens anders: we rijden met de auto naar een plek waar een aantal tempels bij elkaar staan en lopen daar dan rond. Daarna gaan we door naar de volgende concentratie heiligdommen. Dat scheelt enorm in het aantal kilometers dat we heen en terug moeten lopen omdat we de verkeerde weg zijn ingeslagen. En toch krijgen we zo voldoende lichaamsbeweging. We concluderen dat dit de beste manier is om deze route langs te gaan.

Nr. 77 is bijzonder; de Fukiaezu Jinja ligt op een mooi terrein en heeft een aantal bijzondere bezienswaardigheden zoals deze stenen lantaren uit de 18de eeuw. Bij zijn tegenhanger ligt zijn hoed ernaast op de grond - waarschijnlijk een gevolg van de aardbeving van 11 maart 2011. Bij verschillende heiligdommen is trouwens de structuur verzwakt door die aardbeving; dan staan er waarschuwingsbordjes om niet te dichtbij te komen.

Boven de ingang van de "haiden" van de Fukiaezu tempel, de plaats waar je bidt, is een schildering van Apsara's te zien.

De Honden, het hoofdgebouw, is versierd met schitterend houtsnijwerk.

Prachtige afbeeldingen van dieren; vooral de schildpadden zijn mooi, je ziet ze gewoon scharrelen in het water.

Vanaf de top van de heuvel moet je een mooi uitzicht op een berg hebben, maar hoewel het vandaag schitterend weer is, is het heiig en dus geen berg te zien. Dat gaat nu al mijn hele tijd in Japan zo.... wel komen we een oud vrouwtje tegen, dat in een hoek van negentig graden achter haar karretje loopt, naar het werk op het veld. Dat zie je heel vaak in het Japanse straatbeeld, deze oude gekromde dametjes achter hun karretjes; soms gebruiken ze oude kinderwagens.
De draak van nr. 24, de Enmeiji. De Taishido heilige huisjes waar het bij deze pelgrimstocht om draait, zijn vaak heel eenvoudig, maar bijna ieder van die heiligdommetjes heeft wel een bijzonder onderdeel, vaak is dat een houtsnijwerk, zoals hier of

zoals deze schildpadden van nr. 37, de Shozoin.

Of deze draak met gouden ogen en een bal in de bek bij nr. 64, de Saiko-in.

Onze op een-na laatste tempel, nr. 54, de Taiseido. Het begint al te schemeren en het is een nostalgische plek, waar de tijd lijkt stil te staan.

De Taishi-do is kleurig.

Zoals ook deze Jizo in een bijzondere opstelling, midden tussen muren van kleine Jizo-beelden, bij tempel nr. 25, de Jizo-in.

Bij de tempels staan meestal rijen stenen beelden. Vaak zijn ze zeer oud, veel stammen uit de 17de eeuw, zoals deze, ook bij tempel 25.

Of deze Dainichi Nyorai bij nr. 81, Chofukuji.

We ontdekken ook thema's, zoals Kannon met een baby aan de borst. Deze is van de Enmeiji, nr. 24.

En dan de wijze apen, bijna alle tempels hebben stenen met de apen die geen kwaad zien, horen of spreken. Hier zitten ze aan de voeten van de Fudo die een kwade geest heeft overwonnen, bij tempels nrs. 64, de Saiko-in en 16, de Kannon-do.

Vandaag was de laatste dag van onze pelgrimstocht. We hebben 44 van de 88 tempels bezocht. Alle drie de dagen was het schitterend weer, fantastisch voor een dergelijke onderneming. Niet alleen hebben we bijzondere dingen gezien en ontdekt, we hebben ook door een Japan gelopen dat je niet zoveel tegenkomt, een soort half platteland, vlak bij grotere steden, met veel landjes met groenten, citrus- en kakibomen; kleine valleitjes en heuvels, mooie Japanse huizen. Het gaf een bijzondere sfeer aan onze omzwervingen. Ik ben blij dat ik dit heb gedaan, het was bijzonder. En Isabel, die het voorbereidde, was een goede, gezellige en kundige metgezellin.

Terug in Tokio ' s avonds val ik nog even binnen bij een conbini om te zien of er nieuwe en spannende producten zijn, en koop ik een banaan in cellofaan, voor bij de ontbijt-yoghurt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten